اندیشمند بزرگترین احساسش عشق است و هر عملش با خرد

Saturday, November 28, 2009

Love

Love has been the common expression, main subject, and the most popular word used in poetry worldwide. It has also been the subject of many other forms of art, such as painting, sculpture, novels, music, and films.

عشق

عشق از پر استفاده‌ترین واژه‌های به کار رفته در شعر است. همچنین موضوع اصلی‌ در هنر‌های دیگر از جمله نقاشی، پیکر تراشی، نویسندگی، موسیقی، و سینما است. البته مهم است که عشق ابراز شده برای یک شخص، یک چیز، یک موقعیت، یا یک موضوع کاملا انتزاعی (مثل آفریدگار ) باشد.

Saturday, November 21, 2009

Thanksgiving

Many celebrations are seasonal, related to cultivation and farming, which signify preparing the land for plowing, seeding and planting, growing, and harvesting.

روز شکرگذاری

خیلی‌ از اعیاد به دلیل ارتباطشان با کشاورزی از جمله کاشتن، پرورش دادن، و درو کردن، فصلی هستند. برداشت محصول همیشه بزرگترین جشن‌ها را به همراه داشته است که به دلیل اتمام تلاش سالیانه کشاورزی است.

Friday, November 13, 2009

تاریخ

هرودوت مورخ یونانی از شهر هالیکارناسوس در قرن پنجم پیش از میلاد میزیست (از سال ۴۸۴ تا سال ۴۲۵ پیش از میلاد). در کشورهای غرب او را به عنوان پدر تاریخ میشناسند. او اولین تاریخ نویسی بود که بطور منظم تاریخ را ثبت، واقعیت اطلاعات را آزمایش، و به طرز چشمگیری آنها را تنظیم میکرد. شهرت او بیشتر برای نوشتن کتاب هیستوری است, که کلمه هیستوری لاتین به معنی تاریخ از این واژه گرفته شده است. هرودوت در این کتاب تاریخ جنگهای ایران و یونان را ثبت کرده است


تاریخ چیست؟ آیا تاریخ یک واقعیت مسّلم است یا یک رشته نظریه؟ با مطالعه وقایع تاریخی‌ مثل ظهور و سقوط امپراتوری‌های روم، یونان، و ایران، تفتیش عقاید قرون وسطا، انقلابات فرانسه و صنعتی، جنگهای جهانی‌، بیماری‌های واگیر عمومی‌، حوادث طبیعی‌، اکتشافات بزرگ، و سایر حوادثی که دنیا را تغییر داده‌اند به این سوالات می‌توان پاسخ داد. ممکن است بعضی از اتفاقات که ثبت نشده اند اما نشانه های علمی‌ دارند مثل بیگ بنگ، نابودی دایناسورها، و تحول اجتماعی را واقعهٔ تاریخی‌ دانست. بطور کلی‌ هر چیزی که در گذشته اتفاق افتاده و تاثیر عمیقی بر انسان و جهان گذاشته است تاریخ است. این نکته ضروری است که حرفی‌ که توسط شخصی‌ گفته شده صرفا نظر آن شخص است. شواهد و یا مدارک تاریخی همیشه قابل مطالعه وبررسی اند. موارد بیشماری ثبت شده است که بیگناهیِ شخصی‌ که متهم به یک جرم بوده است، بعد از سالها زندانی یا گاهی بعد از اعدام او ثابت شده است. شما میدانید ده دقیقه پیش چه کرده اید، اما نظر من در مورد اینکه شما ده دقیقه پیش چه کرده اید فقط یک نظر است. حتا خود شما مطمئن نیستید که هر لحظه چه کرده اید، چه برسد به خاطرات بیست سال قبل. اشخاص با توجه به حضور ذهن خود اطلاعات بیشتر و یا کمتری از گذشته دارند. هر چه بیشتر در زمان به عقب بر میگردیم، جامعه و عناصر آن از ما دورتر میشوند، و خاطرات ما بی‌ رنگتر میگردند.مدارک کمتر و اطلاعات کمتر احتمال واقعیت یک حادثه تاریخی‌ را نیز کمتر میکنند. صحت تاریخی‌ اطلاعات را بر سه منبع زیر می‌توان دسته بندی کرد
هر شخصی‌ هر چقدر هم خاطراتش خوب نباشد، بهتر از هر شخص دیگری میتواند اتفاقات مربوط به خود در گذشته را (مثلا بیست سال پیش) به خاطر بیاورد
دومین شخص مطلع از یک اتفاق کسی‌ است که شاهد آن اتفاق بوده است
نفر سوم کسی‌ است که در موقع اتفاق حضور نداشته است ولی‌ اطلاعات او به اندازه‌ای است که میتواند وقوع آن اتفاق را از روی شواهد و مدارک باز سازی کند. این اطلاعات شامل مصاحبه با شهود، مطالعه یادداشت‌های شهود، مطالعه مدارک و تاثیر اتفاق بر محیط (مثل مدرک جرم یا فسیل) می‌باشد. بنابر این، تاریخ چیزی نیست جز نظریه و فرضیه؛ بعضی نظریات و فرضیه‌ها قویتر از دیگران است. بهترین طریق ثبت یک اتفاق تاریخی‌ با مشاهده (ثبت روی نوار) و تصویر برداری آن بطور کامل است. داشتن یک نمونه البته به طرح نظریه کمک می‌کند. همچنین تحقیق و مصاحبه و یا مشاهدهٔ شواهد, تاریخ نگری را به واقعیت نزدیکتر می‌کند. طبری برای جمع آوری تاریخ خود شاگردانش را نزد کسانی‌ که اجدادشان زمان پیغمبر و خلفا و امامان بودند فرستاد تا از ذهنیت تاریخی‌ آنها استفاده کند. این حقیقت یابی‌ در زمان خود یگانه بود، که تاریخ او را ام التواریخ لقب داد

قدیمی‌‌ترین سند ثبت شده تاریخی‌ چیست؟ نقاشیهای روی غار در اروپا حدود بیست تا سی‌ هزار سال عمر دارند. قدیمیترین تاریخ مکتوب باید بعد از زمانی‌ باشد که نوشتن اختراع شد. تا زمانهای اخیر، قدیمی‌‌ترین تاریخ مکتوب مربوط به سومر (عراق فعلی) میشد. سنگ نبشته‌ای ۵،۲۵۰ ساله از یک دره در بیابانهای مصر کشف شده که احتمال میرود که مربوط به دورهٔ امپراتوری سکرپین باشد. کاشفان این سنگ نبشته حدس میزنند که قدیمترین اثر تاریخی‌ باشد. علاوه بر آن، آنها معتقد هستند که نوشته ها بسیار شبیه به هیرگلیف هستند, که بعدا اخترع شد.این سنگ نبشته که به مساحت ۴۵ در ۵۰ سانتیمتر است، به وسیلهٔ جان کلمن درنل از دانشگاه یل، و همسرش دبورا درنل که هر دو دیرین شناس هستند، در سال ۱۹۹۵ میلادی زمانی‌ که مشغول مطالعه راه‌های تجارتی در غرب نیل بودند کشف شد

تاریخ وقایعی را که به وجود آمدن کهکشان و اولین موجود انجامیده تشریح می‌کند. تاریخ اخیر وقایعی را که موجب شد بشر به موقعیت فعلی برسد توضیح میدهند. متاسفانه بیشتر تاریخ بوسیله حاکمان نوشته شده و داستان جنگهای آنهاست، نه مردم عادی. صفحات تاریخ نشان میدهند به چه صورتی‌ ما تحول پیدا کردیم. از تاریخ یاد میگیریم که با همهٔ اعتقادات خرافی و جرائم مختلف چگونه انسان سریعاً پیشرفت علمی‌ می‌کند. افکار ما به سمت بهبودی همگانی جریان پیدا می‌کند. زمانی‌ که ما در فکر بر آوردن احتیاجات تمام جامعه هستیم، در آن زمان دموکراسی قابل تحقّق است. علوم گذشته همراه با نظریات تاریخی‌ بهترین وسیله برای پیشبرد فهم اجتماعی است. بدون توجه به تجربیات تاریخی‌ گذشته هر کوششی برای تحقّق دمکراسی بی‌ نتیجه است. وقتی‌ که اتم توسط دمکریتوس در ۲۵۰۰ سال پیش نظریه پردازی شد، اهمیت آن تا قرن‌ها نهفته بود. انتخاب طبیعی دریچه ای را باز کرد که طوفانی از دانش وارد شد و سالها طول خواهد کشید که تاثیر آن کاملا ظاهر شود. رایانه‌ها آن چنان به صورت پیشرفت کردند که نمی‌توان تصور کرد. اطلاعات الکترونیکی‌ آن چنان پیشرفت کردند که هر لحظه اطلاع جدید به دست میاید (نرم افزارهائی روی رایانه‌ها نصب میشوند که از ورود اطلاعات نخواسته جلوگیری میکنند). نقشه ژنها کشیده شدند و خیلی‌ از بیماری‌ها در
نطفه از بین میروند. دی . ان . ا. کاملا شناخته شده است و از آن برای امور علمی‌ از جمله شناسایی استفاده میشود. تمام این پیشرفت‌ها جهت بالا روند جامعه را نشان میدهند. تاریخ، چه داستان پادشاهان و خواجه‌ها باشد یا اخترات و کشف‌های علمی‌ به منظور یادگیری از تجربیات گذشته و سازمان دادن به آنها برای مطالعه راه‌های رسیدن به هدفهای آینده، ضروری است


History

Herodotus of Halicarnassus was a Greek historian who lived in the 5th century BC (484 BC – 425 BC). He is regarded as the "Father of History" in Western culture. He was the first historian known to collect his materials systematically, test their accuracy to a certain extent and arrange them in a well-constructed and vivid narrative. He is almost exclusively known for writing The Histories (a word that passed into Latin and took on its modern meaning of history) a record of his "inquiries" into the origins of the Greco-Persian wars.



What is history? Is history a concrete fact or a chain of logical theories? We can examine this question by reviewing historical events, such as the rise and fall of Romans, Greeks, and Persians empires, inquisition in church dominated middle ages, the period of French and industrial revolutions, world wars, great epidemics, natural disasters, great discoveries, and other events that shaped the world. We may even consider unwritten/ discovered artifacts and evidence that began with a hypothesis (later to be proved as a fact) such as the big bang, disappearance of dinosaurs, and evolution, as history. In general, everything that happened in the past and has life shaping effect on the world and human, can be considered useful history. However, we have to be careful that a statement that is expressed by someone is merely that person’s perspective. A witness or a concrete evidence does not exist and an evidence or a witness is always in question. How many cases of criminal convictions do we know in which more evidence were brought forward later that the convicted or the executed criminal was proven to had been innocent, or at least the certainty of the crime became questionable? Therefore, it is important what is reliable history. Reliability has a direct correlation with the timing and source of the event. You know what you did ten minutes ago, but whatever I think what you did ten minutes ago is nothing but theory and speculation. Even you, yourself, cannot account for everything you do in every moment, set aside thinking about what you have done 20 years before. Knowledge of the past is more or less accurate depending upon the individual’s knowledge in relation to a certain event. As further back we go through time, the more distant the accuracy of our information would be, as the society and those living in that society become more removed from us. Less evidence and fewer documents would result in deficient information as well. We can summarize levels of accuracy of sources of data as following:
1) No matter how foggy the memory is, a person would know what he or she did in the past (say 20 years ago) more than anybody else who was present at the time of the event.
2) The second most knowledgeable person about that event would be the one who witnessed it, experimented it, or somehow had a close understanding of it.
3) The third knowledgeable person would be the one who was not present at the time of the event (say something that happened millions of years ago) but he or she could gather enough information, data, and evidence to build a theory about it. This information includes interviewing witnesses, reading notes or memoranda of the witnesses, examining the effect or the influence of the historical event on surroundings that can be compiled and examined today (such as crime evidence, DNA testing, fossils examination), and finding tested to be accurate artifacts and documents. Therefore, history is nothing but speculations and theories; some stronger and some weaker (with more or less evidence). The best historical evidence is observation (recording auditory or visually or both) and documentation (writing about the event in detail). It is also helpful to have some physical evidence, such as a sample. Investigation and interview of the witnesses have been proven useful. The history that Tabari wrote, especially the section related to the prophet and his followers was systematically organized by sending his pupils to interview descendants of those who lived at the time of the prophet and his followers, and socialized with them. His fact finding style was unique for the time, to call his book justifiably “the mother of histories”.

What is the oldest historical record? We have cave art that dates back to 20,000 to 30,000 years ago. Of course, the oldest written historical document had to be after 'writing' itself was invented. Until recently the oldest historical record had been the one discovered from Sumer (present day Iraq), appointing Sumerians inventors of writing. Carved in the limestone of a desert cliff in Egypt is a 5,250-year-old tableau of a victorious ruler, perhaps the so-called King Scorpion. The archaeologists who discovered the tableau say it may be the world's earliest historical document. More than that, they say, the inscribed scenes and symbols bear a strong resemblance to later hieroglyphs. The tableau, measuring 18 by 20 inches, was discovered in 1995 by John Coleman Darnell, a Yale Egyptologist, and his wife, Deborah Darnell, also a specialist in Egyptian archaeology, while they were surveying ancient trade routes in the desert west of the Nile.

History discloses events that explain formation of galaxy and origin of the first organism. Recent recorded history describes human actions in progressing to the present stage. Unfortunately, most of the history contains stories of kings and emperors and those with military power, not the populace. Reading pages of history explains how rapidly we have been evolving. We learn from history that with all the supernatural beliefs and all the crimes committed and criminals ruling nations, human being has been rapidly excelling, culturally and scientifically. Our thoughts are narrowing down to the direction of welfare of all. When we aim at satisfying the needs of all, we can achieve the democracy. Science of the past combined with historical theories are the best tools to guide us through a bright path that increasingly improves on the human understandings. Without the knowledge and understanding of the past events and their outcomes, any struggle in democratization of societies would be in vain. When atom was theorized by Democritus 2500 years ago, the impact of that was not known for hundreds of years. Natural selection concept opened a window that led a storm of knowledge in, that will take years to digest it all. Computing machines have advanced so rapidly that we cannot find any technology improving so fast. Information system has grown so quickly that we can no longer avoid being bombarded with information every minute (many software applications are written as a shield to protect us from un-wanted information). Map of genome was organized and biology has advanced so much that many health problems can be detected and fixed at its roots. DNA classification has become a common practice, and it is used for identification purposes, as well as other scientific reasons. All of these advancements in science, that have been achieved using the historical documents in learning experimentations and observations of predecessors, represent the trend of the society. Any part of the history, whether scientific discoveries or stories of kings and eunuchs are necessary in order to organize our thoughts in studying ways to achieve our goals in the future.

Saturday, November 7, 2009

Film Review

After a month of screen play, I finally got an opportunity to watch the movie “Capitalism: a love story”. I have heard a lot about it through media. Like all other Michael Moore’s movies, it is a controversial fact finding episode. Towards the end, election of Obama is shown with fanfare. Therefore, if we assume Obama (who is at the head of capitalism worldwide) the center point of the controversy, my perception is that people on the left of the president see this movie eagerly, and those on his right (perhaps including Obama himself) ban it! Moore's movies usually appeal to certain group of viewers, however this one is not as strong as his other projects. Michael Moore mentioned in an interview once that his views and the conclusion he intended to make had sometimes changed in the midst of some movie projects. For example in ‘Bowling for Columbine’ he stated that the conclusion he had in the screenplay was totally changed after some interviews for the movie. In ‘Capitalism: a love story’, it seems from the direction of the film that he had to make several adjustments to his original plan throughout making the film as well. It is not clear whether he is examining capitalism versus other “isms” (which he mentions once) or he is investigating those in the service of this system. Whatever the case may be, I do not think the title is appropriate.

The movie starts with a warning from an old clip that ‘the content may not be suitable for people with weak heart’. This style of humor continues throughout the movie, that is necessary after watching people’s calamities with insurance, jobs, salaries and housing. While we are reading the titles, some clips of bank robberies are played in the background. This sets up the genre of the movie which is about robbery. The bank robbery we witness is explained in reverse through the rest of the movie, meaning that the robbers are banks and large corporations and especially those who received bail out mondy, and the banks being robbed in the clips are American people. Some statistics are flashed at the beginning which indicates what the rest of the movie will be about. The rise and fall of Roman Empire is compared with today America. This is the only part of the movie that goes further than capitalism, and into imperialism. It reminds us of the book by David Mason titled: ‘The End of American Century’ where he discusses the rise and fall of US imperialism. Homes being foreclosed by banks, corporations cashing on the life insurance of their deceased employees, businesses closing and leaving their employees jobless, salary reduction (in the case of airline pilots) are themes of the movie. Wall Street, hobnob of capitalism, is investigated and their scams in making more money, such as derivatives, are discussed. We also see stock market being changed into a betting scheme like a casino game, introducing new gimmicks in guessing stock fluctuations in order to make more money. Michael Moore’s comic routine of trying to interview people in power who refuse to talk to him, citizen arrest, bringing money bags to banks to get people’s money back, and enclosing financial institutions with the “scene of the crime” tape derails his serious and thoughtful points from an investigative reporting to an entertaining show. Throughout the movie, the idea that rich is getting richer and poor is getting poorer and the widening gap and disparity between the rich and the poor is portrayed. Government institutions elected by people, such as congress, are also approached, and willing representatives are interviewed. The verdict is that our elected officials are either corrupted and bought out by big corporations, or they are a part of the dealing and wheeling with those government officials who represent large corporations and wealthy individuals. Of course in congress, like other government institutions, there is also a minimized, outcaste, and disabled minority. The movie shows clips of some demonstrations against financial institutions and the bail out, people’s resistance to leave the house they are evicted from, and closed down factory employees sit in. The final message of ‘Capitalism: a love story’ is for people to rise up to get their houses, jobs, and investments back.


The case that Michael Moore is making is not examining all the ills of capitalism as a political and economic system, but what it does to people when capitalism is unleashed and unregulated. He starts with a home made video clip of half a dozen police cars driving and forcefully entering a house by breaking the lock, with an order from the bank to evict residence of that house. The law is on the side of the capitalist system. This theme continues throughout the movie showing large businesses buying government officials directly, or through contributions (to Obama’s election campaign for instance). The movie does not show problems with a capitalist system, but a corrupted capitalist government. It also shows the good old days of the previous generation when laborers were among middle class and only one parent had to work to provide for the family. He contributes this to the chaos that was created after the war in Europe and Japan countries in which all their major industries were demolished, leaving the US to emerge as the only large industrialized nation. This notion is correct, although US supremacy goes back to the time of the war when the US converted all its manufacturing to arm manufacturing factories, in order to sell military hardware to allies, while European countries were destroying each other’s industries. If the nature of Capitalism was under the microscope, we would be briefed on the imperialistic competition in dominating nations with raw materials. Furthermore, we would be explained that US began its imperialistic wars shortly after its independence, which has been documented in detail in the book ‘Overthrow’ by ‘Stephen Kinzer’. The reason that capitalism has recently reached a dead end is inherit in its nature. In the past, wars, consumerism, stock market, credit card and loans (in another words buying on credit), interest rates, and many other tools open to the government revamped the system. Now it has already reached its outmost competitive point and surpassed it by stepping into the highest stage, cartels, trusts, and monopolies. Michael Moore has made a point however of the class warfare that is the result of government being controlled by corporations, since Ronald Reagan. Corruption can be traced from election process to the abuse of power by officials, and the love affair between corporate power and government. He examines the plans FDR had in his last year in office in order to make jobs, education, health, and housing as people’s minimum rights, to be guaranteed by the government. Michael Moore continues how European countries and Japan picked up on some FDR’s social agenda after the war, and how American government in its height of power ignored them. He interviews some of the people that he is targeting who in fact believe in the present system and honestly defend the system, such as the ‘Condo Vultures’ and the person from Wall Street who did not believe in democracy. Comparison can be made between these people and those government officials who have the same belief system, but pretend to be for the people at large. There are some optimistic points in the movie as well, when we see companies that are operated with the spirit of cooperation, and profits are shared equally among workers. This movie is not as strong as Michael Moore’s other movies which had a definite subject to be investigated, however it is a must see movie.

نقد فیلم

بعد از یک ماه که فیلم بر پردهٔ سینما است، بالاخره موفق شدم که فیلم "سرمایه داری: یک داستان عشقی‌" را ببینم. راجع به این فیلم خیلی‌ شنیده بودم. این فیلم هم مثال بقیه فیلم‌های مایکل مور خیلی‌ بحث بر انگیز است. نزدیک به پایان فیلم، انتخابات پارسال که به انتخاب اوباما منتهی‌ شد نمایش داده میشود. بنابر این، اگر ما فرض کنیم اوباما (که در راس سرمایه داری جهانی‌ است) در مرکز این بحث قرار دارد، به نظر من اشخاصی‌ که در سمت چپ او قرار دارند این فیلم را با اشتیاق می‌‌بینند، و آنهائ که در سمت راست او قرار دارند (از جمله خودش) دیدن این فیلم را ممنوع میکنند! فیملهای مور معمولا گروه خاصی‌ را جذب می‌کند، ولی‌ این فیلم قدرت فیلم‌های قبلی‌‌اش را ندارد. یک بار مایکل مور در یک مصاحبه گفت که در بعضی از فیلم‌های قبلی‌‌اش بعد از چند مصاحبه برای فیلم هدفش و یا نقطه دیدش را عوض کرده است. به عنوان مثال در فیلم `بولینگ برای کلمباین` در اواسط فیلم برداری مجبور شد بعضی نتیجه گیریهای در سناریو را تغییر دهد. به نظر می‌رسد که در فیلم `سرمای داری: یک داستان عشقی` او مجبور بود که مسیر اصلی‌ فیلم را چند بار عوض کند. معلوم نیست که آیا او سرمایه‌ داری را مورد تحقیق قرار میدهد یا این که کسانی‌ را که در خدمت این سیستم هستند انتقاد می‌کند. هر چه باشد به نظر نمیرسد که عنوان این فیلم مناسب باشد


فیلم با یک هشدار شروع میشود که این فیلم ممکن است برای کسانی‌ که قلب ضعیف دارند بد ‌باشد. این نوع طنز تا انتهای فیم ادامه دارد که به دلیل ناملایمات غم انگیزی که بعدا نشان میدهد شاید این طنز لازم باشد. در حالی‌ که تیتراژ در حال پخش است، در پشت تیتراژ چند نمونه از سرقت بانک‌ها نشان داده میشود. این سوژه فیلم را مشخص می‌کند که در مورد دزدی است. اما دزدی که در طول فیلم نشان میدهد بر عکس این است، به این معنا که دزدان در حقیقت بانکها، شرکتهای بزرگ (بخصوص آنها که از دولت کمک گرفتند) هستند، و بانک‌های که بسرقت رفته‌اند در حقیقت مردم آمریکا هستند. آمارهای مختلف نشان داده میشود که در طول فیلم به آنها میپردازد. بعد ظهور و سقوط امپراتوری روم نشان داده میشود که در مقایسه با آمریکا است. این تنها زمانی‌ است که فیلم از سرمایداری پا را فراتر گذاشته و به امپریالیسم اشاره می‌کند. این صحنه کتاب `پا یان قرن آمریکا' نوشته دیوید میسن را به یاد میاورد. تمهای اصلی‌ فیلم خانه‌های تصاحب شده توسط بانکها، بیکاری، حقوق کم، دریافت بیمه عمر کارمندان توسط شرکتها، و ورشکستگی تجار می‌باشد. وال استریت، مرکز سرمایه داری، و کلاشی آنها بررسی شده است. به این هم اشاره شده که ادارهٔ سهام مثل کازینو رفتار می‌کند. شوخی‌‌های مایکل مور مثل درخواست مصاحبه با کسانی‌ که حاضر به صحبت با او نیستند، دستگیری مدنی، بردن کیسه پول به بانکها برای پس گرفتن پول مردم، نوار زرد دور بانکها بستن به عنوان صحنه جنایت، بحث جدی فیلم را به طنز و سرگرمی تبدیل می‌کند. در تمام فیلم شکاف بیشتر بین دارا و ندار نشان داده میشود. با افرادی که با سازمانهای دولتی کار میکنند مثل نمایندگان کنگره مصاحبه میشود. نتیجه گیری این است که کارکنان دولتی یا برای شرکتهای بزرگ کار میکنند، یا با کسانی‌ که برگزیده این موسسات هستند ساخت و پاخت دارند. البته یک اقلیت که کاری از آنها بر نمیآید هم وجود دارند. پیغام پایانی فیلم به مردم این است که برخیزند و کار، خانه، و سرمایه از دست رفته‌شانرا پس بگیرند

موضوعی که مایکل مور مطرح می‌کند اشکالات سیاسی یا اقتصادی سرمایداری نیست، بلکه ضایعاتی که یک سرمایداری افسار گسیخته ایجاد می‌کند. فیلم با یورش چند ماشین پلیس به خانه‌ای که به دستور بانک باید تخلیه شود آغاز میگردد. قانون در اختیار سیستم سرمایداری است. حمایت ماموران دولتی از شرکتهای بزرگ، کمک مالی به کاندید ریاست جمهوری (کمک به انتخابات اوباما)، و نمونه‌های دیگر تحت نفوذ شرکتهای خصوصی بودن ماموران دولتی گهگاهی نمایش داده میشود. فیلم فساد مالی دولت را نشان میدهد، نه اشکالات سیستم سرمایداری. همچنین سالهائی را یاد می‌کند که یک نفر می‌توانست یک خانواده را اداره کند و کارگران از طبقه متوسط بودند. دلیل دوره رونق گذشته را این میداند که بعد از جنگ صنایع اروپا و ژاپن نابود شده بود و آمریکا آقای دنیا بود. گر چه این یک واقعیت است، ولی‌ شکوفایئ اقتصاد آمریکا بر میگردد به زمان جنگ که آمریکا تمام صنایع خود را به اسلحه سازی برای فروش به اروپا تبدیل کرده بود. اگر سرمایداری زیر سوال بود، رقابتهای امپریااستی برای سلطه به منابع اولیه جهان مطرح میشد. هم چنین، حمله و تسلط آمریکا به سایر کشورها کمی‌ بعد از استقلال تشریح میشد، که در کتاب استفن کینزر تحت عنوان `سرنگونی` میبینیم. دلیل اینکه سرمایداری به بن بست رسیده در خود سیستم مستتر است. در گذاشته جنگ، مصرف، بازار سهام، خرید قسطی و وام، بهره بانکی‌ و سایر ابزاری که در دست دولت بود سیستم را کنترل میکرد. اکنون این سیستم رقابت را پشت سر گذاشته و به درجه نهایی خود یعنی کارتلها، تراستها، و انحصارات رسیده است. مور نکته جالبی‌ را عنوان می‌کند و اینکه کنترل دولت توسط شرکتها از زمان ریگان، اکنون به یک جنگ طبقاتی تبدیل شده است. از پولهایی که برای انتخابات داده میشود، تا سؤ استفاده ماموران دولت از قدرت خود، تا رابطه دوستانه دولت و شرکتها رشته فساد دنبال میشود. برنامهٔ فرنکلین روزولت در سال آخرش که کار، تحصیلات، تندرستی، و محل زندگی‌ گارانتی شده توسط دولت بود صحبت میشود. همچنین این که اروپا و ژاپن چگونه بعضی از این برنامه‌ها را اجرا کردند ولی‌ آمریکا در حد آعلای قدرتش این کار را نکرد. با بعضی اشخاص که هدف این فیلم هستند مایکل مور مصاحبه می‌کند و آنها از عقاید خود که چاپیدن فقرا و عدم اعتقاد به دموکراسی‌ است خالصانه دفاع میکنند. میشود این مقایسه را ساخت بین این افراد و کارمندان انتخابی دولت که همین عقاید را دارند ولی‌ تظاهر به حمایت از مردم میکنند. قسمت‌های امیدوارکننده هم در این فیلم هستند، مثل شرکت‌هایی‌ که با همکاری و همفکری همه کار میکنند و سود آنها بین همه به تساوی تقسیم میشود. این فیلم قدرت فیلمهای قبلی‌ مایکل مور را ندارد، ولی‌ صد در صد دیدنی‌ است