اندیشمند بزرگترین احساسش عشق است و هر عملش با خرد

Sunday, September 25, 2016

نورمبرگ آمریکائی ۱۵

 این مهم نیست که صدام سلاحهای کشتار جمعی‌ داشت یا نداشت

این واقعیت که کابینه "بوش" برای اینکه تهاجم خود را توجیه کنند از شواهد ساختگی و دروغین استفاده کرد اعمال آنها را در واقع اسفناکتر می‌کند. حتی اگر صدام یک انبار پُر از سلاحهای کشتار جمعی‌ داشت، هنوز هم این تهاجم مخالف عُرف و قوانین جنگی، و جنایت علیه صلح شمرده میشد. و "بوش" و کُنِشگرانِ جنگ طلبش، هنوز هم می‌باید به عنوان متهم جنگی محاکمه شوند.

در ماه سپتامبر سال ۲۰۰۴ "کُفی اَنان" سردبیر سازمان ملل در مصاحبه‌ای با "بی‌ بی‌ سی‌" عنوان کرد که تهاجم و اشغال عراق از نظر جنگی "در چهار چوب منشور سازمان ملل نمی‌گنجید."در واقع او تصدیق کرد که "مطابق منشور فوق، این یک عملِ غیر قانونی‌ بود." اشارهٔ "اَنان" به مادهٔ دوی منشور سازمان ملل بود که اعلام میکرد که "اعضای این سازمان در برخوردهای بین‌المللیِ خود باید از هر گونه اقدام نظامی علیه تمامیت ارضی کشورهای دیگر خودداری کنند."

Sunday, September 18, 2016

September 15, 2016 Assad’s Death Warrant by Mike Whitney


“Secret cables and reports by the U.S., Saudi and Israeli intelligence agencies indicate that the moment Assad rejected the Qatari pipeline, military and intelligence planners quickly arrived at the consensus that fomenting a Sunni uprising in Syria to overthrow the uncooperative Bashar Assad was a feasible path to achieving the shared objective of completing the Qatar/Turkey gas link. In 2009, according to WikiLeaks, soon after Bashar Assad rejected the Qatar pipeline, the CIA began funding opposition groups in Syria.”
— Robert F. Kennedy Jr., Why the Arabs don’t want us in Syria, Politico
The conflict in Syria is not a war in the conventional sense of the word. It is a regime change operation, just like Libya and Iraq were regime change operations.
The main driver of the conflict is the country that’s toppled more than 50 sovereign governments since the end of World War 2.  (See: Bill Blum here.) We’re talking about the United States of course.

هیلری کلینتن، برنی سندرز، و دانالد ترامپ

  بخش اول: هیلری جنگ طلب تشنه‌ قدرت :محمد سهیمی
مقدمه
انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری دو حزب سیاسی عمده آمریکا به پایان خود نزدیک میشوند. در حزب جمهوری‌خواه آقای دانالد ترامپ نامزد قطعی حزب میباشد، و در حزب دموکرات خانم هیلری کلینتن از آقای برنی سندرز، سناتور مستقل از ایالت ورمانت که در مجلس سنای آمریکا معمولا با سناتور‌های حزب دموکرات متحد است، جلوتر است. در طول این انتخابات شاهد انقلاب سیاسی، هم در جناح چپ و هم در جناح راست، بوده ایم.

نورمبرگ آمریکائی ۱۴


سلاحهای کشتار جمعی‌ دست و پا گیر

در ماه می سال ۲۰۰۴، کمی‌ بیش از یک سال پس از هجوم به عراق، در گردهم‌آیی مخصوص مخبرین رادیو و تلویزیون در واشینگتن، رئیس جمهور "بوش" یک نمایش تصویری سبکبار ارائه داد. در یکی‌ از عکسها، او دنبال چیزی زیر مبلمان دفتر رئیس جمهور میگشت. او به شوخی‌ گفت: "آن سلاحهای کشتار جمعی‌ باید یک جایی باشند." سپس با خنده گفت: "نه، اینجا هم که نیست" و عکس دیگری را نشان داد. "شاید این زیر باشد؟" با این فرضیه که سلاحهای کشتار جمعی‌ "صدام" همانقدر احتمال وجودشان در عراق بود که مثلا در کاخ سفید احتمال میرفت. پس از جنگ خلیج، تقریبا تمام سلاحهای شیمیائی و بیولوژیکی "صدام" توسط بازرسان سازمان ملل نابود شده بودند. با اینکه کابینه "بوش" اصرار داشت که عراق برنامه تولید چنین سلاحهائی را داشت، هیچ برنامه‌ای در کار نبود.

Tuesday, September 13, 2016

Record U.S. military aid deal for Israel to be signed on Wednesday

By Matt Spetalnick and Patricia Zengerle7 hrs ago

© REUTERS/Gali Tibbon/Pool Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu gestures as he opens the weekly cabinet meeting at his Jerusalem officeThe United States and Israel have agreed on a record $38 billion package of U.S. military aid and will sign the new pact on Wednesday, enshrining defense funding for Washington’s closest Middle East ally for the next decade, officials said.
The deal will represent the biggest pledge of U.S. military assistance made to any country but also involves major concessions granted by Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu, according to officials on both sides and U.S. congressional aides.
Those include Israel’s agreement not to seek additional funds from Congress beyond what will be guaranteed annually in the new package, and to phase out a special arrangement that has allowed Israel to spend part of its U.S. aid on its own defense industry instead of on American-made weapons, the officials said.

Sunday, September 11, 2016

On The Anniversary of September 11



9/11 Fear And Vengeance 
Steve Javaherian

As we remember 9/11, we remember the American response to the attacks on the World Trade Towers in New York. The chaos resembled more like a national anxiety attack in which we imagined that our entire national security and way of life had come under a threat by a relatively small and stateless group of radical islamists. America declared a war for survival, and by doing so we became and behaved like them, angry, intolerant, ethnocentric, and resorted to violence to promote our ideology, just like they did. Vengeance was on our mind even-though we called it justice. We effectively altered parts of our constitution by illegal detentions, torture and abrogation of our sense of civil rights in exchange for an unclear cry of national security and safety.
And what price did we pay for it? Over six thousand American soldiers dead, double what had already perished in the Twin Towers. More than 200,000 American military ended up being diagnosed with traumatic brain injuries alone, of which many committed suicide, and many turned violent against their own family when they returned, close to one million Iraqis and Afghanis were reported killed between 2003 and 2013, which the vast majority were civilians. And the cost of three trillion dollars ($3,000,000,000,000) that could have been spent on health care, education or paying off national debt. All that money, of course, has been borrowed. What have we gained? Are we safer now from the terrorist attack than we were ten years ago? Did the radical Islamists really threatened our way of life? Is the world a safer place today? Did we bring democracy to Iraq and Afghanestan and the rest of the Middle East? What have we learned about ourselves? What other questions are left for a conscientious mind to ask?

 
Killing One Person Is Murder. 
Killing 1000s Is Foreign Policy.

نورمبرگ آمریکائی ۱۳


در مورد جنگ افغانستان چه می‌توان گفت؟
من تصمیم دارم که با دو دلیل حمله ایالات متحده به افغانستان را در ردیف جنایات آمریکا علیه صلح قرار ندهم. نخست آنکه، گر چه من شخصا اعتقاد دارم که این جنگ مانند جنگ عراق غیر قانونی‌ بود، ولی‌ توافق در این مورد کمتر است. اکثر کشورهائی که با حمله به عراق مخالفت میکردند، جنگ افغانستان توسط آمریکا را مجاز شمردند. دوم آنکه، کسانی‌ که به افغانستان حمله کردند همان کسانی‌ بودند که جنگ با عراق را دامن زدند. هر آینه، برای بسیاری از آنها، افغانستان در نیمه راه مقصد اصلی‌، یعنی‌ عراق، قرار گرفته بود. بنابر این، نپرداختن به افغانستان به این دلیل نیست که جنگ‌افروزان تائید شده‌اند.

Wednesday, September 7, 2016

No Liberty, No Equality, No Fraternity: byHanane Karimi

No Liberty, No Equality, No Fraternity: The Death of French Secularism

France’s secularism was meant to ensure basic freedom for all creeds. Using it to ban burkinis shows how the law has been perverted
In Nice, less than a month after the Bastille Day attack on the Promenade des Anglais, which killed 86 people and was claimed by the Islamic State group, something quite odd happened. The city mayor, like mayors in many other towns on the French Riviera, issued an order to ban the wearing of burkinis. This decree targets a piece of non-revealing swimwear worn by some Muslim women when they go to the beach.
The Organisation Against Islamophobia in France and the Human Rights League have both deemed this decree to be discriminatory and oppressive, and have brought a case before the Administrative Court of Nice to have it annulled.
They did not succeed in this attempt, and the Administrative Court decided to ban, once again, the burkini from the beach at Cannes and Villeneuve-Loubet, on 13 August and 22 August respectively, explaining that “it was necessary, logical and commensurate” given the post-attack climate prevailing in the region.
The two human rights organisations decided to bring their case before the French Council of State, the ultimate authority on administrative law cases. On 25 August, the council revoked the decree in Villeneuve-Loubet, declaring that the "contentious and illegal decree severely undermined fundamental freedoms”.

Sunday, September 4, 2016

نورمبرگ آمریکائی ۱۲

بخش سه- جنایات علیه صلح
"سپس اسب دیگری بیرون آمد، یک اسب سرخ آتشین. به اسب سوار این قدرت داده شده بود تا از زمین صلح را برگیرد و مردم را وادار به کشتن یکدیگر بکند. به او شمشیری نیز داده شده بود.
وحی ۶:۴، انجیل (متن بین‌المللی جدید)

اقدام به یک جنگ تجاوزکارانه نه تنها یک جرم بین‌المللی است، بلکه عظیم‌ترین جرم بین‌المللی است، و با جرائم جنگی این تفاوت را دارد که این جرم در بر گیرنده کُلّیت آن جرائم است.
داوری دادگاه بین‌المللی نورمبرگ

زمانی‌که به یکی‌ از دوستانم گفتم که میخواهم در کتاب نورمبرگ آمریکائی راجع به "اقدام به یک جنگ تجاوزکارانه" به عنوان یک جنایت جنگی بنویسم، دوستم با تعجب پرسید: "مگر همه جنگها تجاوزکارانه نیستند؟ باید بگوئی که اقدام به جنگ به خودی خود غیر قانونی‌ است." دوست من تا حدی درست میگفت. در اکثر مواقع شروع به یک جنگ بر طبق قوانین و سنت جنگی عملی‌ غیر قانونی‌ است، بخصوص که معمولاً جنگها توسط یک کشور تجاوزگر که کشور دیگری را اشغال می‌کند آغاز میشوند. زمانی‌ که مقدمات نورمبرگ انجام میشد، آمریکائیها سعی‌ کردند تقدمِ غیر قانونی‌ بودنِ اقدام به جنگ بر علیه صلح را بنا بگذارند. آنها عنوان میکردند که جنایات نازیها از جرم اصلی‌ که اقدام به جنگ بود سرچشمه میگرفت، که نتیجتاً در سال ۱۹۳۹ به یک حمله بی‌دلیل دست زدند. فقدانِ جنگ مساوی است با  فقدانِ جنایاتِ جنگی.

Thursday, September 1, 2016

چرا اعراب ما امریکایی‌ها را در سوریه نمی‌خواهند- نویسنده: رابرت. اف کندی پسر- برگردان: صبا نائلی

آن‌ها از «آزادی ما» متنفر نیستند. آن‌ها از اینکه ما به ایده‌آل‌های خودمان در کشورهای آن‌ها خیانت می‌کنیم متنفرند.
نویسنده: رابرت. اف کندی پسر
برگردان: صبا نائلی
منبع: www.politico.eu
از آنجا که پدرم را فردی عرب به قتل رساند، سعی کرده‌ام تأثیر سیاست‌های امریکا در خاورمیانه را بفهمم، به‌خصوص سیاست‌ها و عواملی که انگیزه واکنش‌های بی‌رحمانه از طرف جهان اسلام علیه کشورمان امریکا می‌شود. درحالی‌که بر علل ظهور داعش تمرکز کرده‌ایم و به ریشه‌یابی حوادث خون‌باری چون حمله تروریستی پاریس و سن برناردینو مشغولیم، شاید لازم باشد که ورای توجیهات همیشگی مذهبی و ایدئولوژیک به این موضوع نگاه کنیم و دلایل پیچیده‌تر تاریخ و نفت و اینکه چرا آن‌ها اغلب کشور ما را سرزنش می‌کنند را هم مدنظر قرار دهیم.
دخالت‌های خشونت‌بار و نامشروع امریکا در سوریه که سوری‌ها از آن به‌خوبی خبر دارند و امریکایی‌ها اطلاع چندانی از آن ندارند، زمینه را برای خشونت‌های جهادگران تندرو اسلامی فراهم کرده است. خشونت‌هایی که اکنون هر تلاش دولت امریکا را برای حل بحران داعش به چالش می‌کشاند. تا وقتی‌که مردم امریکا و سیاست‌مدارانش از این گذشته بی‌خبر باشند، اقدامات و دخالت‌های بعدی تنها این بحران را بدتر می‌کند. وزیر امور خارجه امریکا، جان کری، اخیراً آتش‌بس موقتی را در سوریه اعلام کرده است؛ اما تا وقتی‌که قدرت نفوذ و احترام امریکا در سوریه حداقل است و آتش‌بس شامل گروه‌های جنگجوی اصلی مانند داعش و جبهه النصره نمی‌شود، در بهترین حالت این آتش‌بس آتش‌بسی متزلزل است. به نظر می‌رسد مانند دخالت نظامی رئیس‌جمهور اوباما در لیبی، حمله هوایی امریکا به کمپ‌های آموزشی داعش نیز باعث قوی‌شدن آن‌ها می‌شود، نه تضعیفشان. همان‌طورکه نیویورک‌تایمز در مقاله صفحه یک خود در تاریخ هشتم دسامبر 2015 نوشت، رهبران سیاسی و برنامه‌ریزان استراتژیک داعش در تلاش‌اند تا امریکا را به حمله نظامی ترغیب کنند؛ آن‌ها از تجربیات گذشته فهمیده‌اند که این حمله داوطلبان پیوستن به داعش را افزایش می‌دهد، نیروهای میانه‌رو را به حاشیه می‌برد و جهان اسلام را علیه امریکا متحد می‌کند.