نورمبرگ آمریکائی ۲۰

کابوس افغانستان

قندهار: نتیجه آزادیِ سازمان سیا در شکنجهٔ زندانیان، و کارت بلانچ داشتن برای هر رفتاری که لازم دیدند با دستگیر شدگان انجام دهند، به بیرون آمدنِ گزارشهای دِهشَتباری انجامید که از "مراکز سیاه" که در محلهای مختلف، از جمله افغانستان، قرار داشتند انجامید. مدت‌ کمی‌ پس از شروع جنگ، تعداد بسیاری زندانی گردآوری شدند. بسیاری از آنها به مرکز پرواز آمریکا در قندهار، بعضی‌ها‌ با زخمهای معالجه نشده، فرستاده شدند. همیکه محموله انسانی‌ وارد فرودگاه میشد، آنها را روی زمین انباشت میکردند. "اندی وُرتینگتتن" در "اسنادِ گوانتانامو" مینویسد: "پلیسهای ارتش، در حالیکه آنها را روی شکمشان خوابانده بودند، با دستکش لباسهای آنها را خارج میکردند." دستگیر شدگان با این تصور که قصد تجاوز به آنها را داشتند " داد و فریاد میزدند و کوشش میکردند که خودشان را به طرف دیگر برگردانند." سپس آنها را از تونلی میگذراندند تا به محل بازداشت برسند، و پس از "یک بررسیِ اطلاعاتی‌ِ سریع" به وسیله دو پلیس ارتش روی زمین میخکوب میشدند و به زبان عربی‌ به آنها گفته میشد که باید "تفتیش مقعدی" بشوند. سپس یک دکتر میله مقعدی را به آنها اِعمال میکرد.

The Vietnam War and Our War on Yemen Have Something in Common.... Nonexistent Attacks

By Joe Clifford

October 21, 2016 "Information Clearing House" - The missile attack on a US ship off the coast of Yemen was a major news event, but the subsequent follow up story, that it may never have happened, was either ignored by mainstream media or intentionally covered up. The whole thing has the same odor as the Gulf of Tonkin incident that never occurred.

Does history repeat itself?  Sure does seem like it. That is if you compare America’s entry into the Vietnam civil war, with America’s latest entry into the war in Yemen.

The Middle East and the Next Administration

By Chas W. Freeman, Jr.
October 21, 2016 "Information Clearing House" - "LobeLog"- Osama bin Laden surely died happy. He devoted the last third of his life to creating animosity between the West and Islam and to driving a wedge between Saudi Arabia and the United States. Today, Saudi Arabia, Egypt, and Turkey are all estranged from the United States. And, as an unexpected bonus, so is Israel. The U.S. is making enemies all over the Muslim world. And every day here at home, millions pay homage to the memory of Osama as they remove their shoes to pass through metal detectors and are stripped of their dignity by body-imaging devices at airports. Americans are less secure, less prosperous, and less free than we were as this century began. In life, Osama was transformative. In death, he continues to shape the world he left behind.

نورمبرگ آمریکائی ۱۹

افغانستان

از اکتبر سال ۲۰۰۱ که ایالات متحده به افغانستان حمله کرد، حد اقل سه سازمان نظامی آمریکائی به اسارت زندانیان در این کشور پرداخته‌اند: "سازمان سیا"، "سازمان دیا"، و "جی ساک". همه این سازمانها با زندانیان بدرفتاری، و در بسیاری موارد آنها را شکنجه کرده‌اند. برای بسیاری از دستگیر شدگان، افغانستان ایستگاهی بود مابین محل دستگیری، و تحویل آنها برای بازجوئی و شکنجه به مراکش، مصر، سوریه، یا کشور دیگری که این تسهیلات را برای سازمانهای فوق فراهم میکرد. برای دیگران، محل توقفی بود که از آنجا به گوانتانامو فرستاده میشدند. ولی‌ حداقل برای دو نفر، این آخر خط بود.

Provoking nuclear war by media- By John Pilger

The exoneration of a man accused of the worst of crimes, genocide, made no headlines. Neither the BBC nor CNN covered it. The Guardian allowed a brief commentary. Such a rare official admission was buried or suppressed, understandably. It would explain too much about how the rulers of the world rule.

BRITISH GOVERNMENT AND WHITE HELMETS EXPOSED ON THE BBC

نورمبرگ آمریکائی ۱۸

بخش ۴

جنایات جنگی

"پس از سالها تحقیقاتِ دولت، اخبارِ منابعِ خبری، و گزارشات سازمانهای بشر دوستانه، دیگر تردیدی در اینکه مقامات سیاسیِ کابینه[بوش] دست به جنایات جنگی زدند باقی‌ نمیماند. تنها پرسش این است که آیا کسانی‌ که دستور شکنجه دادند مکافات میشوند یا خیر."

ارتشبدِ بازنشسته آنتونی تگووبا، جون ۲۰۰۸

"اگر گاهی‌ به حقوق بشری تجاوز نکنید، حتما کار خود را درست انجام نداده‌اید."

از سخنان یک مقام دولتیِ ناشناس در روزنامه "واشینگتن پست"، دسامبر ۲۰۰۲

جنایات جنگی تخطی از قوانین و عرف جنگ میباشند. همچنین آنها در "حوزه قضایی جهانی‌" قرار میگیرند، که بدین معنی‌ است که هر کشوری حق دارد، و حتی وظیفه دارد، که کسانی‌ را که متهم به جنایات جنگی هستند محاکمه، و یا به کشور دیگری برای محاکمه اعزام کند. “حوزه قضایی جهانی‌” از نظریه‌ای که در قوانین حقوق بین‌الملل “قانون اجباری” لقب گرفته است سرچشمه می‌گیرد. از نظر جهانی‌ مبادرت به روشهایی در طول یک جنگ- از جمله تجاوز، شکنجه، نابودی کامل، بی‌خانمان کردن یا مهاجرت دادنِ اجباری، قتلِ فراقضایی، استفاده از سلاحهای غیر قانونی‌- چنان هولناک هستند که هر کشوری وظیفه دارد که مجرمین را به محاکمه بکشاند.

پنج هزار سال چشم داشتِ بیگانگان به حلب

کارین لویکه فلد - فصلنامه هینتر گروند - برگردان: محسن روشن

اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
پنج‌شنبه  ٨ مهر ۱٣۹۵ -  ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۶

مسئله بر سر نوسازی سیاسی دولت سکولار سوریه و شهروندان آن نیست. مسئله بر سرسلطه و تصرف، بر سر کنترل تاریخ سوریه و بر سر ثروت آن کشور است

نبرد بر سر حلب حادثه تازه ای نیست. این شهر در تاریخ ۵۰۰۰ ساله خود "آمد و رفتِ" فاتحین زیادی را شاهد بوده است. نابودی دگر بار این شهردر دوران کنونی نشان از فروکش نکردن بخل و چشم داشتِ بیگانگان دارد: چشم داشت به ثروتِ حلب و کوشاییِ مردمان آن از بین نرفته است.

ISIS, Not Russia, Is the Enemy in Syria

[An important note: Patrick Buchanan was a presidential candidate nominated by Republican Party. He is a Reagan conservative, and by no means a liberal! However, his views about American policy in today's Middle East in interesting.]

By Patrick Buchanan
October 07, 2016 "Information Clearing House" - Denouncing Russian air strikes on Aleppo as "barbaric," Mike Pence declared in Tuesday's debate:
"The provocations by Russia need to be met with American strength. ... The United States of America should be prepared to use military force, to strike military targets of Bashar Assad regime."
John McCain went further:
"The U.S. ... must issue an ultimatum to Mr. Assad — stop flying or lose your aircraft ... If Russia continues its indiscriminate bombing, we should make clear that we will take steps to hold its aircraft at greater risk."
Yet one gets the impression this is bluster and bluff.

Pentagon Begins Low-Intensity, Stealth War in Syria

By Mike Whitney

“Last Wednesday, at a Deputies Committee meeting at the White House, officials from the State Department, the CIA and the Joint Chiefs of Staff discussed limited military strikes against the (Assad) regime … One proposed way to get around the White House’s long-standing objection to striking the Assad regime without a U.N. Security Council resolution would be to carry out the strikes covertly and without public acknowledgment.”
– Washington Post

نورمبرگ آمریکائی ۱۷

جنگ، چه خاصیتی دارد؟

البته همه جنگ را چیز بدی به حساب نمی‌آورند. به نظر بسیاری جنگ خاصیت غربالیِ خوبی‌ دارد، بدین معنا که درنده را از بره جدا می‌کند و دندانهای درنده را تیز نگاه میدارد. فیلسوف آلمانی‌، گئورگ هگل اعتقاد داشت که کشوری که به جنگ روی میاورد تذهیب میشود، و جنگ مردم را با دولت پیوند میزند، بطوریکه حاضر میشوند که مال و حتی جان خود را فدا کنند. هگل مینویسد "جنگ را نباید به عنوان شر مطلق در نظر بگیریم." در حقیقت، "جنگهای موفق از تظاهرات معترضانه مردم جلوگیری، و به قدرت دولت انسجام می‌بخشند." جنگ برای کشورها خوب است، همچون بادی که دریای ساکن را موج میدهد، از "فساد ملتها جلوگیری می‌کند" که "فسادی است که در نتیجه صلح طولانی‌ 'بخصوص صلح پایدار' به وجود میاید." خوانندگان تعجب نخواهند کرد که عقاید هگل در مورد رابطه بین دولت و ملت در بین نازیها بسیار طرفدار داشت.

نورمبرگ آمریکائی ۱۶

دیگر ابر قدرتمند

علاوه بر شورای امنیت ملی‌ سازمان ملل، اکثریت جهان با این جنگ مخالفت کرد. “جاناتان اسکل” در ابتدای جنگ مردم دنیا را “دیگر ابر قدرتمند” نامید. او مخالفت و خشم مردم را نسبت به این جنگ چنین عنوان کرد:

پدیده جدیدی دنیا را- نه تنها در پایتخت‌ها بلکه در شهرهای دیگر، و حتی شهرهای کوچک، دور زد… اکثر روزنامه‌های غیر آمریکائی با جنگ مخالفت کردند. پوپ گفت که جنگ “سرنوشت بشریت را تهدید می‌کند”. برای یکبار هم که شده اکثر دولتهای دنیا با مردم هم سخن شدند.

“اسکل” نوشت که آمار نشان دادند که “مخالفت با جنگ در اکثر کشورها به اتفاق آرا نزدیکتر بود یا حد اکثر.” اَسَفبارانه، “دیگر ابر قدرت” نتوانست جلوی نیروی تخریبی‌ ایالات متحده را بگیرد. شاید اکنون، قدرت نظریه مردم جهان بتواند کسانی‌ را که مسئول این فاجعه بودند به محاکمه بکشاند.

با کامل تاسف، کنگره آمریکا جزو این “دیگر ابر قدرت” نبود. در اکتبر سال ۲۰۰۲، تصویب‌نامه کنگره به رئیس جمهور “بوش” این اجازه را داد که از ارتش “به هر نحوی که صلاح میداند برای دفاع از امنیت ملی‌ آمریکا و علیه خطری که عراق به وجود آورده استفاده کند، و کلیه قطعنامه های سازمان ملل علیه عراق را به اجرا بگذارد.” تعداد آرائ موافق و مخالف در مجلس نمایندگان ۲۹۷ به ۱۳۳ بود. این آرأ در سنا ۷۷ به ۳۳ بود. کسانی‌ که به مخالفت برخاستنند، حتی کسانی‌ که نمایندگی‌ مطمئنی نداشتند، در کشوری که در رویای جنگ بود، شهامت بسیاری از خود نشان دادند.

افتخار ایرانی بودن

مطلب زیر به عنوان ایمیل برای من فرستاده شده است. لطفا پس از مطالعه آن، پاسخ مرا نیز که در پایان این مطلب میاید بخوانید.