چهل و اندی سال پیش،
ایرانیان به پا خواستند تا خود را از یک دیکتاتوری وابسته و اجنبی پرست رها کنند.
تاریخ ایران گواه بسیاری از این جنبش‌ها است، که همیشه در منطقه پرچم‌دار بوده
است. آنچه که همواره ایرانیان را متحد کرده است تا جنبش‌های عظیمی بر ضد حاکمان
ادمکش داشته باشند یک عزم ملی بوده است. رژیم فعلی نیز با همه دندان تیز نشان دادن‌ها
و سفاکی، کاملا شکننده است.
امردم ایران هیچگاه طرفدار
رژیم آخوندی نبودند، و شقاوت شوک آور این رژیم تنها نیروئی است که توانسته است
آنرا بیش از چهار دهه در ایران پایدار نگاه دارد. جالب اینجاست که رژیم در برقراری
وابستگی مجدد به غرب، آنچنان که در زمان شاه مرسوم بود، تلاش می‌کند، که البته چون
در طول بقایش شعار آن مرگ بر آمریکا بوده است، جرات عنوان آنرا با صراحت ندارد. ولی
سخنان عمال رژیم، در جبهه‌های راست و چپ، کاملا و به وضوح نمایان‌گر آن هستند.
