این مطالب از ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای استخراج شده‌اند. قصاوت در قرآن و خشم و انتقام خداوند در این آیه ها نمایان است. به منظور تلخیص مطلب، از تکرار مطالب مشابه (که به صور مختلف تکرار شده‌اند) هر موضوعی فقط یکبار به عنوان نمونه ذکر شده است.
دلهای آنها [کافران] مریض است پس خدا بر مرض ایشان بیفزاید و آنها راست عذاب دردناک بدین سبب که دروغ می‌گویند (۲-۱۰).
و اگر شما را شکی است در قرآنی که ما بر محمد بنده خود فرستادیم پس بیاورید یک سوره بمثل آن و بخوانید گواهان خود را بجز خدا اگر راست میگوئید. و اگر این کار نکردید و هرگز نتوانید کرد پس بترسید از آتشی که هیزمش مردم بد کار و سنگهای خارا است که مهیا شده برای کافران (۲-۲۳،۲۴).
بیاد آرید وقتی را که دریا را شکافتیم و فرعونیان را غرق کردیم و شما مشاهده کردید (۲-۵۰).
سپس با این عهد و اقرار باز شما بهمان خوی زشت اسلاف خود میباشید که خون یکدیگر میریزید و گروه ضعیف را از دیار خود بیرون می‌کنید و در بد کرداری و ستم بر ضعیفان کمک و پشتیبان یکدیگر هستید و هرگاه اسیرانی بگیرید برای آزادی آنها فدیه میطلبید در صورتی که بحکم محققاً شما را حرام خواهد بود چرا ببرخی از احکام کتاب ایمان آورده و به بعضی دیگر کافر میشوید پس جزای چنین مردم بد کردار چیست بجز ذلت و خواری در زندگی این جهان و سختترین عذاب در روز قیامت و خدا غافل از کردار شما نیست (۲-۸۵).
بد معامله‌ای با خود کردند که بنعمت قرآن که از لطف خدا بر آنها نازل شد کافر شدند و از روی حسد راه ستمگری پیش گرفتند که چرا خداوند بفضل خویش بعضی از بندگان خود را مخصوص گرداند و خشمی تازه علاوه بر خشم سابق از جانب خدا برای خود درخواستند و مر کافران راست عذابی خوار و زار کننده (۲-۹۰).
ای پیغمبر ما تو را بحق فرستادیم که مردم را بسعادت بهشت مژده دهی و از عذاب جهنم بترسانی و تو مسئول کافران که براه جهنم رفتند نیستی (۲-۱۱۹).
همیشه در جهنم بعذاب و شکنجه‌اند نه بر آنان تخفیف عذاب دهند و نه بنظر رحمت بنگرند (۲-۱۶۲).
انانکه پنهان داشتند آیاتی از کتاب آسمانیرا که خدا در بعثت محمد فرستاده بود و آنرا ببهای اندک فروختند جز آتش جهنم نصیب آنها نباشد و در قیامت خدا از خشم با آنها سخن نگوید و از پلیدی عصیان پاک نگردند و هم آنانرا در قیامت عذاب دردناک خواهد بود (۲-۱۷۴).
ای اهل ایمان برای شما حکم قصاص کشتگان چنین معین گشت که مرد آزاد را در مقابل آزاد و بنده را بجای بنده و زن را بزن قصاص توانید کرد و چون صاحب خون از قاتل که برادر دینی اوست بخواهد در گذرد بدون دیه یا بگرفتن دیه کاریست نیکو پس دیه را قاتل در کمال رضا و خشنودی ادا کند در اینحکم تخفیف و اسانی امر قصاص و رحمت خداوندی است پس از این دستور هرکه از آن سرکشی کند او را عذاب سخت خواهد بود (۲-۱۷۸).
در راه خدا با انانکه بجنگ و دشمنی شما برخیزند جهاد کنید ولی ستمکار نباشید که خدا ستمگر را دوست ندارد (۲-۱۹۰).
و آنان را بقتل رسانید هر کجا آنان را بیابید و از شهرشان برانید چنانکه شما را از وطن آواره کردند و فتنه گری که آنها کنند سخت تر از جنگ است و فسادش بیشتر است و در مسجد الحرام با آنها به جنگ بر نخیزید مگر آنکه پیشدستی کنند در این صورت رواست که آنها را بقتل رسانید اینست کیفر کافران (۲-۱۹۱) اگر دست از شرک و ستم بدارند از آنها در گذرید که خدا آمرزنده و مهربانست [!] (۲-۱۹۲).
و چون او را باندرز و نصیحت گویند از خدا بترس و ترک فساد کن غرور و خودپسندی او را بر بدکاری بر انگیزد که نصیحت نشنود جهنم او را کفایت کند که بسیار آرامگاه بدیست (۲-۲۰۶).
حکم جهاد برای شما مقرر گردید و حال آنکه بر شما ناگوار و مکروه است لیکن چه بسیار شود که چیزی را شما ناگوار شمرید ولی بحقیقت خیر و صلاح شما در آن است و خداوند بمصالح امور داناست و شما نادانید (۲-۲۱۶).
برای هدایت مردم و کتاب جدا کننده میان حق و باطل را فرستاد همانا انانکه بآیات خدا کافر شدند بر آنها عذاب سخت است و خدا قوی و تواناست و انتقام ستمکاران با اوست (۳-۴).
کافران را هرگز مال و فرزندانشان از عذاب خدا نرهاند و آنان خود بر افروزنده آتش جهنمند (۳-۱۰).
هر کس غیر از اسلام دینی اختیار کند هرگز از وی پذیرفته نیست و او در آخرت از زیانکاران است (۳-۸۵).
جاوید در جایگاه لعنت که جهنم است بمانند و بر آنها عذاب خدا تخفیف نیابد و هرگز نظر رحمت بدانها نکنند (۳-۸۸).
روزی بیاید که گروهی روسفید و گروهی روسیاه باشند اما سیه رویان را نکوهش کنند که چرا کافر شدید بعد از ایمان پس اکنون بچشید عذاب خدا را بکیفر کفر و عصیان (۳-۱۰۶).
همانا کافران را بسیاری اموال و اولاد از عذاب خدا نگاه نتواند داشت و آنها اهل جهنم و جاوید در آن معذب خواهند بود (۳-۱۱۶).
دل کافران را بیمناک و هراسان کنیم زیرا که چیزی را برای خدا شریک قرار دادند که اصلا بر آن حقیقتی و دلیلی نبود و منزلگاه آنها آتش دوزخ است و بدا بآرامگاه ستمکاران (۳-۱۵۱).
اگر در راه خدا بمیرید یا کشته شوید در آن جهان به آمرزش و رحمت خداوند نائل شوید و آن بهتر از هر چیزی است که در حیات دنیا برای خود فراهم توان آورد (۳-۱۵۷).
آیا کسیکه بایمان در راه رضای خدا قدم بردارد مانند کسی است که بکفر راه غضب خدا پیماید که منزلگاه او جهنم است و بسیار بد جایگاهی است (۳-۱۶۲).
ای پیغمبر (ص) تو اندوهناک مباش که گروهی براه کفر میشتابند آنها به خداوند هر گز زیان نرسانند و خدا میخواهد که آنانرا هیچ نصیبی در عالم آخرت نباشد و نصیبشان عذاب سخت خواهد بود (۳-۱۷۶).
انانکه خریدار کفر شدند بعوض ایمان هر گز زیانی بخدا نمیرسانند و مر آنان راست عذابی دردناک (۳-۱۷۷).
و البته گمان نکنید آنانکه براه کفر رفتند که مهلت دادن ما ایشان را به حال آنها بهتر خواهد بود بلکه مهلت میدهیم برای امتحان تا بر سرکشی و طغیان خود بیفزایند و آنانرا عذابی رسد که بآن سخت خوار و ذلیل شوند [!] (۳-۱۷۸).
هر آینه خدا شنید سخن جاهلانه آنکسانرا که گفتند پس خدا فقیر است و ما دارا البته ما گفتارشان را ثبت خواهیم کرد با این گناه بزرگ که انبیا را بنا حق کشتند و گوئیم بچشید عذاب آتش سوزانرا (۳-۱۸۱).
هر نفسی شربت مرگ را خواهد چشید و محققاً روز قیامت همه شما بمزد عمل خود کاملا خواهید رسید پس هر کسی خود را از آتش جهنم دور داشت و ببهشت آبادی در آمد چنین کس فیروزی و سعادت ابد یافت و که زندگانی دنیا بجز متاعی فریبنده نخواهد بود (۳-۱۸۵).
ای پروردگار ما هر که را تو در آتش افکنی او را ساخت خوار کرده‌ای و او ستمکار بوده و ستمگران را هیچکس یاری نخواهد کرد (۳-۱۹۲).
پس خدا دعاهای ایشانرا اجابت کرد که البته من که پروردگارم عمل هیچ کس از مرد و زن را بی مزد نگذارم پس آنانکه از وطن خود هجرت نمودند و از دیار خویش بیرون شده و در راه خدا رنج کشیدند و جهاد کرده و کشته شدند همانا بدیهای آنانرا بپوشانیم و آنها را به بهشت هائی در آوریم که زیر درختانش نهرها جاریست این پاداشی است از طرف خدا و نزد خداست پاداش نیکو (۳-۱۹۵).
کسی که به اعمال زشت تمام عمر اشتغال ورزد تا آنگاه که مشاهدهٔ مرگ کند در آن ساعت پشیمان شود و گوید اکنون توبه کردم توبه‌اش پذیرفته نخواهد شد چنانکه هر کس بحال کفر بمیرید نیز توبه اش قبول نشود بر این گروه مهیا ساختیم عذابی بس دردناک (۴-۱۸).
آنانکه اموال خود را بقصد ریا و خود نمائی میبخشند و بخدا و روز قیامت نمیگروند و هر که را شیطان یار است بسیار باد یاری خواهد داشت (۴-۳۸).
No comments:
Post a Comment