نوشته متن انگلیسی: حمید جواهریان
(تاریخ نخستین انتشار: هفتم مرداد ۱۳۹۲)
همانطور که در اخبار دیروز آمد، کنگره ایالات متحده طرح جلوگیری از دسترسی دولت به اطلاعات شخصی و جمع آوری اطلاعات محرمانه را، که تجاوز به حریم خصوصی اشخاص است، تصویب نکرد. با رد این درخواست، کنگره آمریکا دست سازمان امنیت را در ادامه جاسوسی در امور شهروندان باز گذاشت. دیدگاه عموم مردم این است که حق عدم تجاوز به حریم خصوصی اشخاص یک امر ذاتی و غیر قابل فسخ است. تحت پوشش "امنیت ملی”، و در یک جنگ ساختگی علیه تروریسم، و به عنوان به اصطلاح دفاع از امنیت ملی، ما به عنوان شهروندان این کشور از حقوق مدنی خود محروم شدیم. فرسایش آزادی‌های مدنی مندرج در قانون اساسی (متمم دهم اصلاحیه قانون اساسی) با ریاست جمهوری بوش (پسر) آغاز، و با واقعه ۱۱ سپتامبر رو به انزوال رفت. امروز، حقوق مدنی ما مورد حمله قرار گرفته و در خطر نابودی است. جلوگیری از زیر پا گذاشتن هر چه بیشتر آزادی‌های شخصی پیش بینی شده در قانون اساسی به عهده ماست، که با طرح لوایح جدیدی دولت را از این کار بازداریم، که این خود قیاس ضد و نقیضی است! تفاوت بین ایالات متحده آمریکا و کشورهایی مانند عراق یا ایران پایائیِ قانون اساسی آن است. بحث های متعددی در مورد این موضوع وجود دارد. برخی می گویند، "خب! من می دانم که استراق سمع از مردم توسط دولت اشتباه است، اما من چیزی برای پنهان کردن ندارم، بنابراین اشکالی ندارد! در پاسخ به این ساده اندیشی باید گفت؛ بله اشکال دارد؛ چرا که آنچه ما را از دیگر رژیم های تمامیت خواه در سراسر جهان جدا می‌کند دفاع از حریم خصوصی ماست که در قانون اساسی مصونیت از آن تضمین شده است. قدرت نقض حریم خصوصی هیچگاه به دولت داده نشده است. تا زمانی که دموکراسی مورد احترام است، رعایت حق حریم خصوصی ضروری است. همینکه این اجازه را به دولت دادیم که یکی از حقوق اصولی ما را پایمال کند، آیا نباید در انتظار فرسایش نهایی کلیه حقوق جمعی خود باشیم؟
شاید کلمات مارتین نیمولر (۱۳۶۲-۱۲۷۰) در مورد بی علاقگی روشنفکران آلمان پس از ظهور نازی ها به قدرت، و پس از آن پاکسازی جمعیت‌های منتخب، و سپس نسل کشی گروهی، مناسبترین گفتار در این مورد باشد.
"اول آنها برای کمونیستها آمدند، ولی من هیچ اعتراضی نکردم چرا که من یک کمونیست نبودم.
سپس آنها برای سوسیالیستها آمدند ولی من هیچ اعتراضی نکردم چرا که من یک سوسیالیست نبودم.
سپس آنها برای اتحادیه های کارگری آمدند ولی من هیچ اعتراضی نکردم چرا که من عضو اتحادیه نبودم.
سپس آنها برای یهودیان آمد، ولی من هیچ اعتراضی نکردم چرا که من یک یهودی نبودم.
سپس آنها برای کاتولیک ها آمدند، ولی من هیچ اعتراضی نکردم چرا که من یک کاتولیک نبودم.
سپس آنها برای من آمد، و هیچ کس باقی نمانده بود
که به بردن من اعتراض کند. "
(تاریخ نخستین انتشار: هفتم مرداد ۱۳۹۲)
همانطور که در اخبار دیروز آمد، کنگره ایالات متحده طرح جلوگیری از دسترسی دولت به اطلاعات شخصی و جمع آوری اطلاعات محرمانه را، که تجاوز به حریم خصوصی اشخاص است، تصویب نکرد. با رد این درخواست، کنگره آمریکا دست سازمان امنیت را در ادامه جاسوسی در امور شهروندان باز گذاشت. دیدگاه عموم مردم این است که حق عدم تجاوز به حریم خصوصی اشخاص یک امر ذاتی و غیر قابل فسخ است. تحت پوشش "امنیت ملی”، و در یک جنگ ساختگی علیه تروریسم، و به عنوان به اصطلاح دفاع از امنیت ملی، ما به عنوان شهروندان این کشور از حقوق مدنی خود محروم شدیم. فرسایش آزادی‌های مدنی مندرج در قانون اساسی (متمم دهم اصلاحیه قانون اساسی) با ریاست جمهوری بوش (پسر) آغاز، و با واقعه ۱۱ سپتامبر رو به انزوال رفت. امروز، حقوق مدنی ما مورد حمله قرار گرفته و در خطر نابودی است. جلوگیری از زیر پا گذاشتن هر چه بیشتر آزادی‌های شخصی پیش بینی شده در قانون اساسی به عهده ماست، که با طرح لوایح جدیدی دولت را از این کار بازداریم، که این خود قیاس ضد و نقیضی است! تفاوت بین ایالات متحده آمریکا و کشورهایی مانند عراق یا ایران پایائیِ قانون اساسی آن است. بحث های متعددی در مورد این موضوع وجود دارد. برخی می گویند، "خب! من می دانم که استراق سمع از مردم توسط دولت اشتباه است، اما من چیزی برای پنهان کردن ندارم، بنابراین اشکالی ندارد! در پاسخ به این ساده اندیشی باید گفت؛ بله اشکال دارد؛ چرا که آنچه ما را از دیگر رژیم های تمامیت خواه در سراسر جهان جدا می‌کند دفاع از حریم خصوصی ماست که در قانون اساسی مصونیت از آن تضمین شده است. قدرت نقض حریم خصوصی هیچگاه به دولت داده نشده است. تا زمانی که دموکراسی مورد احترام است، رعایت حق حریم خصوصی ضروری است. همینکه این اجازه را به دولت دادیم که یکی از حقوق اصولی ما را پایمال کند، آیا نباید در انتظار فرسایش نهایی کلیه حقوق جمعی خود باشیم؟
شاید کلمات مارتین نیمولر (۱۳۶۲-۱۲۷۰) در مورد بی علاقگی روشنفکران آلمان پس از ظهور نازی ها به قدرت، و پس از آن پاکسازی جمعیت‌های منتخب، و سپس نسل کشی گروهی، مناسبترین گفتار در این مورد باشد.
"اول آنها برای کمونیستها آمدند، ولی من هیچ اعتراضی نکردم چرا که من یک کمونیست نبودم.
سپس آنها برای سوسیالیستها آمدند ولی من هیچ اعتراضی نکردم چرا که من یک سوسیالیست نبودم.
سپس آنها برای اتحادیه های کارگری آمدند ولی من هیچ اعتراضی نکردم چرا که من عضو اتحادیه نبودم.
سپس آنها برای یهودیان آمد، ولی من هیچ اعتراضی نکردم چرا که من یک یهودی نبودم.
سپس آنها برای کاتولیک ها آمدند، ولی من هیچ اعتراضی نکردم چرا که من یک کاتولیک نبودم.
سپس آنها برای من آمد، و هیچ کس باقی نمانده بود
که به بردن من اعتراض کند. "
آژانس امنیت ملی در حال ساخت بزرگترین مرکز جاسوسی این کشور در بیابانهای یوتا، تحت
عنوان “بلوف‌دیل” می‌باشد. گواهی پیشینه “بسیار محرمانه” پیمانکاران این پروژه دریافت و بررسی شده است.
این مرکز جاسوسی هیولا مانند که به سادگی به آن
مرکز اطلاعات یوتا اطلاق میشود، برای آژانس امنیت ملی ساخته شده است. این پروژه
قطعه نهایی یک طرح بسیار پیچیده است، که در طول دهه گذشته به شکل مخفی و پنهان مورد
حفاظت بسیار زیادقرار گرفته است. هدف این طرح باز گشودن، ، کشف، تجزیه و تحلیل، و
ذخیره اطلاعات گسترده ای از ارتباطات در جهان از طریق دستبرد در مسیر ارتباط، گشودن
ماهواره ها و فایل های فشرده، و از طریق کابلهای زیرزمینی و زیردریایی می‌باشد که از
شبکه های داخلی، بین المللی، خارجی بازیافت میشوند. تشکیلات ۲ میلیارد دلاری این مرکز
که کاملا محرمانه است قرار است که در سپتامبر ۲۰۱۳ افتتاح شود. اطلاعات از طریق
سرورها و روترها ذخیره شده و در پایگاه با گنجایشی بی‌نهایت عظیم انواع ارتباطات،
از جمله محتویات کامل ایمیل های خصوصی، تماس های تلفن همراه، و جستجوهای گوگل، و
همچنین انواع اطلاعات شخصی، از جمله رسید پارکینگ،
برنامه های مسافرت، رسید خرید کتاب، و دیگر اطلاعات دیجیتال “کاغذ پاره‌های به ظاهر
بی ارزش” ثبت میشوند. این طرح برای احیأ و یا تحقق "آگاهی از اطلاعات" (که
عنوان چنین طرحی در دوره اول دولت بوش بود)
صورت می‌گیرد؛ تلاشی که توسط کنگره در سال ۲۰۰۳
به دلیل اعتراض بیش از حد به دلیل حمله به حریم خصوصی افراد رد شد.
لینک وایرد.کام یک گزارش جامع از این مجموعه جاسوسی است. اطلاعات و نمودار تجهیزات مرکز در بلاف‌دیل یوتا در صفحه ۲ این گزارش آمده است.
لینک وایرد.کام یک گزارش جامع از این مجموعه جاسوسی است. اطلاعات و نمودار تجهیزات مرکز در بلاف‌دیل یوتا در صفحه ۲ این گزارش آمده است.
