راز اینکه چرا انسان‌ها بطور متوسط حدود هشتاد سال عمر میکنند احتمالا کشف شد

نقل از تلگراف، نوشتهٔ سارا نپتن

معمای این که چرا انسان ها در حدود هشتاد سالگی می میرند، در حالی که سایر پستانداران عمر بسیار کوتاه تر یا طولانی تری دارند ممکن است سرانجام توسط دانشمندان حل شده باشد.ا

 

محققان دریافته‌اند که انسان‌ها و حیوانات پس از جمع‌آوری تعداد مشابهی از جهش‌های ژنتیکی می‌میرند، که نشان می‌دهد سرعت خطاهای دی.ان.ا. در تعیین طول عمر یک گونهٔ حیاتی است. تنوع زیادی در طول عمر پستانداران در قلمرو حیوانات وجود دارد، از موش‌های آسیای جنوبی که فقط شش ماه عمر می‌کنند تا نهنگ‌های کمانی که می‌توانند تا ۲۰۰ سال زنده بمانند.ا

پیش از این، کارشناسان معتقد بودند که اندازه ، یعنی‌ بزرگی‌ و کوچکی موجود، کلید طول عمر باشد، زیرا حیوانات کوچکتر انرژی را سریعتر می سوزانند و به گردش سلولی سریعتر نیاز دارند که باعث کاهش سریعتر عمر میشود. در سال ۲۰۲۲ در موسسه‌ای به نام "ولکام سنگر" از انستیتو‌های کمبریج، پس از یک مطالعه به این نتیجه رسیدند که سرعت آسیب ژنتیکی می‌تواند کلید بقا باشد، زیرا حیوانات با عمر طولانی بدون در نظر گرفتن اندازه، سرعت جهش‌های دی.ان.ا. خود را با موفقیت کاهش میدهند.ا

این به توضیح این موضوع کمک می کند که چگونه یک موش خال برهنه پنج اینچی می تواند ۲۵ سال زندگی کند، که تقریباً مثل عمر یک زرافه است. در حالی‌ که  یک زرافه بسیار بزرگتر است، و معمولاً ۲۴ سال عمر می‌کند. زمانی که دانشمندان میزان جهش آنها را بررسی کردند، به طرز شگفت انگیزی مشابه بودند. موش های مول برهنه سالانه ۹۳ جهش و زرافه ها ۹۹ جهش می‌کنند. در مقابل، موش‌های خانگی سالانه ۷۹۶ جهش را تجربه می کنند و فقط ۳/۷ سال عمر می‌کنند.ا

میانگین طول عمر انسان در این مطالعه ۸۳/۶ سال می‌باشد، اما میزان جهش او بسیار کمتر و نزدیک به ۴۷ است. تغییرات ژنتیکی که به عنوان جهش‌های جسمی شناخته می‌شوند، در همه سلول‌ها رخ می‌دهند و تا حد زیادی بی‌ضرر هستند، اما برخی می‌توانند سلولی را در مسیر سرطان قرار دهند، یا عملکرد طبیعی را مختل ‌کنند.ا

دکتر الکس کیگان، نویسنده اول این مطالعه، گفت: پیدا کردن یک الگوی مشابه از تغییرات ژنتیکی در حیوانات به همان اندازه که یک موش و یک ببر متفاوت از یکدیگر هستند، شگفت‌انگیز بود.ا

اما هیجان‌انگیزترین جنبه این مطالعه باید یافتن این نکته باشد که طول عمر با نرخ جهش جسمی نسبت معکوس دارد. این نشان می دهد ه جهش های جسمی ممکن است در افزایش سن نقش داشته باشند. این تیم اشتباهات ژنتیکی در سلول های بنیادی روده  شانزده گونه پستاندار را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که هر چه طول عمر یک گونه بیشتر باشد، سرعت جهش ها کندتر است.ا

میانگین تعداد جهش‌ها در پایان عمر در بین گونه‌ها حدود ۳۲۰۰ بود که نشان می‌دهد توده‌ای از خطاها وجود دارد که پس از آن، بدن قادر به عملکرد صحیح نمی‌باشد.ا

"پیری فرآیند پیچیده ای است"

اگرچه این ارقام در بین گونه ها تا سه برابر یکدیگر متفاوت است و تغییر می‌کند، اما این تنوع بسیار کمتر از تغییر اندازه بدن بود که تا چهل هزار برابر تغییر میکرد.ا

محققان بر این باورند که این مطالعه دری را برای درک فرآیند پیری، اجتناب‌ناپذیری و زمان مرگ باز می‌کند. دکتر اینیگو مارتینکورنا، نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: پیری فرآیند پیچیده ای است که نتیجه اشکال متعدد آسیب مولکولی در سلول ها و بافت های ما است.ا

از دهه پنجاه تصور می شد جهش های سوماتیک به پیری کمک می کند، اما مطالعه آنها همچنان دشوار است. با پیشرفت‌های اخیر در فناوری‌های توالی‌یابی دی.ان.ا.، ما در نهایت می‌توانیم نقش‌هایی را که جهش‌های جسمی در پیری و بیماری‌های متعدد بازی می‌کنند، بررسی کنیم.ا

این تحقیق در مجله طبیعت منتشر شده است.ا