آمار جنگ:
زمانی که جنگ سرد بهانه ای برای دولت بود
که بتواند از آن طریق مردم را همیشه در ترس و نگرانی نگاه دارد تا ارزشی برای دولت
و ارتش بی‌آفریند، و شاید شرکتهای اسلحه سازی را نفع بیشتری برساند، خطر کمونیسم
هر روز گوشزد میشد. در خلال سالهای ۱۹۵۰ و اوایل سالهای ۱۹۶۰، در مدارس بلوک غرب هفته ای یکبار تمرینی تحت
عنوان “حراست در صورت حمله اتمی” میشد، که به آن “drop، duck، cover” یا “سقوط،
محافظت، پوشش” در جمله‌ای امری، میگفتند. به این ترتیب که بچه ها با اشارهٔ مربی خودشان را به زمین
می‌ا‌نداختند و سر خود را (در حالیکه بدن را مچاله میکردند) با دستها می‌پوشاندند
و اگر پناهگاهی در دسترس
بود زیر آن پنهان میشدند.
با توجه به اینکه در صورت حملهٔ ناگهانی اتمی هیچگونه عملی برای تامین محافظت
شخصی وجود ندارد، اینگونه تمرینها فقط به منظور کنترل اذهان بچه‌ها برگزار میشد. در
ماههای پس از ۱۱ سپتامبر نیز تا مدتی هر روزه هشدار با رنگهای مختلف به مردم ابلاغ میشد،
تا زمانی که این هشدارها معنای خود را از دست دادند، و گاهی‌مورد تمسخر و استهزا
قرار گرفتند! البته جنگ با تروریسم جهانی خدعه ایست که هنوز هم پس از بیش از یک
دهه جوانان را اغفال می‌کند.
گرچه بزرگترین جنگ‌افروز
جهان، آمریکا، با قرارداد اتمیِ هفتهٔ پیش با ایران سیاستی متفاوت در پیش گرفته است
که در نتیجهٔ شکست غرب و پیروزی ایران نیست، بلکه به دلیل عقب نشینیِ موقتِ غرب است.
با وجود آنکه بزرگترین نیروی نظامی دنیا در اختیار آمریکا است، عقب نشینی آمریکا موقتی
و در نتیجهٔ ضعف سیاسی (و نه نظامی) آن است، و حتی چند روز پیش بحث بر سر افول قدرت
نظامی آمریکا بود!
با توجه به اینکه قرن
۲۱ میلادی با شیپور جنگ آغازید، لازم است که برای
ریشه کن کردن این حربهٔ دولتی، یعنی قتل نفس و کشتار بی رویه، کوشید. چناچه گفته
شد، تنها راه جلوگیری از جنگ آموزش و مطالعهٔ تاریخ است، که برندگان و بازندگان هر
جنگی را مشخص می‌کند. بازندگان هرآینه عامه مردم و برندگان سیاستمداران و سرمایه‌دارن
هستند.
