میهمان نوازی

می‌گویند میهمان حبیب خداست.  برای آنهائیکه مثل من تصور میکنند حبیب اسم خاص مذکر و برای اشخاص بکار میرود (مثلا حبیب آقا) واژهٔ تازیِ “حبیب” را در فرهنگ لغات جستجو کردم که به پارسی‌ “دوست” معنا میدهد. در اینصورت، “میهمان حبیب خداست” یعنی‌ “او دوست خداست”. از این جملهٔ سه کلمه‌ای می‌توان نتیجه گرفت که قادر متعال رفیق باز است و دوستانی هم دارد. این آدم را به فکر میندازد که آیا خدا دشمن هم دارد، مثلا شیطان؟ بهر صورت، اگر کسی‌ به  قادر متعال و جزا و پاداش او معتقد است، باید از دوستِ او حسابی‌ پذیرائی کند، که زمانی‌ که حبیبِ خدا با وی ملاقاتی داشت سفارشات لازم را بکند. مگر نه اینکه رابطه با خدا یک معاملهٔ پایاپاست؟ البته این خود بحث دیگری است، که در جای دیگر خواهد آمد. ولی‌ از همینجا اهمیت میهمان مشخص میشود.