کابوس افغانستان
قندهار: نتیجه آزادیِ
سازمان سیا در شکنجهٔ زندانیان، و کارت بلانچ داشتن برای هر رفتاری که لازم دیدند با
دستگیر شدگان انجام دهند، به بیرون آمدنِ گزارشهای دِهشَتباری انجامید که از "مراکز
سیاه" که در محلهای مختلف، از جمله افغانستان، قرار داشتند انجامید. مدت کمی
پس از شروع جنگ، تعداد بسیاری زندانی گردآوری شدند. بسیاری از آنها به مرکز پرواز آمریکا
در قندهار، بعضی‌ها با زخمهای معالجه نشده، فرستاده شدند. همیکه محموله انسانی وارد
فرودگاه میشد، آنها را روی زمین انباشت میکردند. "اندی وُرتینگتتن" در "اسنادِ
گوانتانامو" مینویسد: "پلیسهای ارتش، در حالیکه آنها را روی شکمشان خوابانده
بودند، با دستکش لباسهای آنها را خارج میکردند." دستگیر شدگان با این تصور که
قصد تجاوز به آنها را داشتند " داد و فریاد میزدند و کوشش میکردند که خودشان را
به طرف دیگر برگردانند." سپس آنها را از تونلی میگذراندند تا به محل بازداشت برسند،
و پس از "یک بررسیِ اطلاعاتی‌ِ سریع" به وسیله دو پلیس ارتش روی زمین میخکوب
میشدند و به زبان عربی به آنها گفته میشد که باید "تفتیش مقعدی" بشوند.
سپس یک دکتر میله مقعدی را به آنها اِعمال میکرد.
