سازمان دادنِ
پیگرد قانونی
کسانی که دادگاه نورنبرگ را ترتیب دادند یک مشکل اساسی داشتند،
و آن اینکه چه کسانی را و چگونه به میز محاکمه بکشانند. اگر میخواستند هر افسر ارتش
و یا مقام عالیرتبه نازی را برای هر یک از جرائمی که عدول از قوانین داخلی و بین‌المللی
محسوب میشد به پای میز محاکمه بکشانند، دادخواهی شاید تا اواخر قرن بیستم ادامه میافت.
متفقین مجبور بودند که جرائم شنیع را دسته بندی کنند و به آنها بپردازند: تبعید و کشتار
جمعی؛ قتل هزاران کارگری که با بیگاری کشیدن از آنها در کارخانه‌ها کشته شدند؛ و کشتار
میلیونها جنگنده که در اثر تهاجم بی دلیل جنگی آنها در میدانهای جنگ از بین رفتند.
آنها مجبور بودند که هزاران عمل فجیعی را (که در میلیونها برگ ضبط شده بودند) بصورت
قانونی پیاده کنند. آنها سه عمل را برای محکومیت مجرمین در نظر گرفتند: بر هم زدن
صلح، جرائم جنگی، و جنایات علیه بشریت.
