پایان جنگ:
جنگها علاوه بر خساراتی که به مناطق حمله شده تحمیل میکنند، هزینه هائی
نیز برای مهاجم در بر دارند. گرچه صلح خسارتی به بار نمی‌آورد ولی جوینده صلح هزینه‌های
گزافی را متحمل میشود. این هزینه‌ها، که در بیشتر مواقع هزینه‌های غیر مادی و معنوی
میباشند به طرق مختلف، از جمله از دست دادن مقام و مورد هدف گرفتن آماج حمله های افراد
پُر نفوذ و قدرت و در مقامهای سیاسی و لشگری، از طرف صلح‌جویان پرداخت میشود. گروهی
طرفدار صلح هستند بدون اینکه خود آگاه باشند! دوست بسیار نزدیک و مهربانی دارم که
خود را همواره از چشمِ دیگران می‌بیند. بدین عبارت که او دارای شخصیت شاخص و کمیابی است که آشنایانش متّفق‌القول به او نسبت میدهند، و آن کمک به
دیگران و هموار کردنِ راه و اجازهٔ عبور دادن به کسانی است که در چهار راه حوادث
با او بر خورد میکنند. او از هرگونه برخورد خصمانه ای ممانعت می‌کند و با صورتی
خندان افرادی را که با او در مناظره هستند به چالش نمی‌گیرد. برای او لذتِ سازش بیش
از لذت پیروزی پس از یک بحث، مقابله، یا احیاناً مجادله است. گرچه او هیچگاه به
حرکات خصمانه نمی‌اندیشد، ولی بردباری بسیاری برای تحمل خصم دارد. ممکن است این
بردباری و تحملِ خشونتِ دیگران صدمات هنگفتی به شخص متحمل بزند، که در مورد این دوستِ
عزیز، او جای پای این رنجها را به صورت دردهای مختلف فیزیکی حسّ می‌کند. برای
شناخت عشقِ او به صلح و دوستی، چندی پیش او از یکی از گفته های “رُمان رولان” نقل
قول میکرد که گویا در کتاب “جان شیفته” آمده بود. دوست من از زبانِ “رمان رولان” میگفت
که زمانی‌که یک ذرهٔ میکروسکوپیِ ماسه داخلِ یک صدف میشود، محتملاً وجود این عنصر
خارجی برای صدف بسیار ناخوش‌آیند میاید. ولی این موجود لطیف آن ماسه را با
بردباری در لایه‌های بدن خود میپروراند و تبدیل به مروارید می‌کند. گرچه این مروارید
برای انسانها ارزش مادی دارد (و همین مروارید انسانها را به کِشت صدف ترغیب می‌کند)،
در عین حال صدف را نیز با این پوشش کَلسیُمی از رنجش و آزردگی که ذره شن یا ماسه ایجاد
می‌کند محفوظ میدارد. بنابراین، دوست عزیزم ابراز میکرد که یک عنصر ناخوشایند یا
نامطلوب را می‌توان با بردباری به عنصری ارزشمند تبدیل کرد؛ و او خود نمونه ای از
این گفتار است.
