اندیشمند بزرگترین احساسش عشق است و هر عملش با خرد

Sunday, November 26, 2017

Option انتخاب

There are certain natural resources or properties which are privately owned, such as land and forest, and sometimes streams and beaches.  From the earliest time written history is found, people have claimed such properties as their belongings, and have fought over those belongings with their neighbors. Same people got together and established an organization to protect their group property against others while eyeing their properties, and called that organization a government. Then, governments fought with each other in order to acquire properties each claimed to be theirs. In the meantime, if some crafts or products were made by any, such as household utensils and weapons, the victor in the war would have attained those as well, all of which became the property of the winner of the war. Therefore, private property started from the time one claimed a piece of nature as his (or most probably hers), and fought to keep it for himself, or herself. Anything else that the person added to the property, such as buildings and farming materials, became a part of that private property and subject to ownership. Consequently, wars are merely an aggression to annex, or for invasion of someone else’s property. After a while, it was realized that animals, and then other people could be forced to become properties as well, which continues to this day in a different shape and form. That is the time slavery, meaning owning someone else’s labor, was discovered. There have been various social and political forms that controlled and regulated private property (specially human as a property), beginning with bourgeoisie, feudalism, and ending with capitalism at its present form of monopoly, which exists in many Western countries.


بسیاری از منابع طبیعی به مالکیت خصوصی تبدیل شده‌اند، مانند زمین و جنگل. از زمانی‌ که تاریخ مُدَوّن یافت شده است، منابع طبیعی تحت مالکیت اشخاص قرار گرفته‌اند، و همیشه جنگ با همسایگان بر سر این املاک بوده است. گروهی با یکدیگر جمع شدند و سازمانی را به وجود آوردند که بتوانند بصورت جمعی‌ از مالکیت شخصی‌ خود دفاع، و اموال همسایگان را تحت سلطه خود قرار دهند؛ و نام این سازمان را دولت گذاشتند. سپس دولتها بر سر آن املاک شروع به جنگ کردند. در این حین، اگر محصولی نیز توسط اشخاص تولید شده بود، مانند صنایع دستی‌ و یا جنگی، آن محصول نیز توسط برندهٔ جنگ تصاحب میشد. بالانتیجه مالکیت خصوصی از زمانی‌ آغازید که شخصی‌ قسمی از منابع طبیعی را از آنِ خود دانست. هر آنچه که توسط شخص به وجود آمده بود، مانند ساختمان و وسائل کشاورزی نیز قسمی از مالکیت خصوصی به حساب آمد. بنابر این جنگها صرفا به منظور تحت تسلط گرفتن مالکیت خصوصیِ دیگران شعله‌ور گردیدند. پس از مدتی‌، انسانها به این نتیجه رسیدند که می‌توانستند با نیروهای زور، فشار، و اختناق حیوانات، و سپس انسانهای دیگر را نیز تبدیل به اموال کنند، که به صورتهای مختلف همچنان ادامه دارد. برای آنکه به مالکیت خصوصی نظمی بخشیده شود و بهتر بتوان آنرا بطور سیستماتیک مورد استفاده قرار داد (بخصوص مالکیت اشخاص)، روشهای اجتماعیِ مختلفی‌ از جمله بورژوازی، فئودالی، و سرمایه‌داری، ابداع شدند، که هم اکنون سرمایداریِ انحصاری در بسیاری از کشورهای غربی وجود دارد.