رنگها

نژادهای دنیا بر اساس رنگ پوست به شش دسته تقسیم شده ا‌ند؛ سپید، سیاه، سرخ، زیتونی، زرد، و قهوه‌ای. البته تمام این رنگها به غیر از رنگ نخست را رنگین پوست مینامند، مانند اینکه بگویند که سپید رنگ نیست. در حقیقت از نظر علمی‌ آنچه رنگ نامیده نمی‌شود سیاه است، که طبق تعریف؛ سیاه عدم وجود رنگ است. چرا که این رنگ هر نوری را جذب می‌کند و چون از آن نوری منعکس نمی‌شود طیفی از نور بر نمیگردد که تشکیل رنگ بدهد. عامل اصلی‌ تغییر رنگ پوست ملنین نام دارد. ملنین با جذب تابش نور خورشید از پوست محافظت می‌کند. بر اساس مطالعه دیرین شناسان، حدود یک میلیون و نیم سال پیش به دلیل خشکسالی شدید جنگلها تبدیل به صحاری شدند و بشر اولیه (همینیدس) با از دست دادن موی بدن خود، بالاجبار پوستش در زیر تابش نور بیش از اندازه UV-B (تابش زیاد اشعه ماورأ بنفش) دریافت کرد. حدود پنج میلیون سال پیش زمانی‌ که انسان از شمپانزه منشعب شد، پوست بدن انسان سپید و در زیر انبوه مو مخفی‌ بود. بر اثر تعرق و تهویهٔ پوست، موی بدن کم کم ریزش کرد و پوست برای دفاع از خود به تیرگی گرائید. تیرگی پوست به رنگ پوست افریقائی تبارها در آمد و تا بیشتر از یک میلیون سال پیش این رنگِ قالبِ پوستِ انسان بود. بین هفتاد تا صد هزار سال پیش گروهی به سمت شمال که تابش آفتاب ملایم تر بود مهاجرت کرده، به منظور حفظ بدن در مقابل سرما پوشش و لباس را اختراع و در نتیجه پوست بدن آنها نیز به رنگ روشن تری تغییر پیدا کرد. این بود تاریخچه مختصری از رنگ پوست که امروزه (و از قرنها پیش) دلیلی‌ برای برتری نژادی شمرده میشود.