با مطالعه سوره های مختلف قرآن، آیه های مربوط به خلقت، دنیا، کرهٔ زمین، کهکشان، و آنچه که به آن امروزه علوم می‌گویند استخراج شده، و مطالب مربوط به این موضوعات بطور مختصر با ذکر شمارهٔ سوره و آیه می‌آیند:
“ای مردم بترسید از پروردگارِ خود آن خدائیکه همهٔ شما را از یکتن بیافرید و هم از آن جفتِ او را خلق کرد و از آن دو تن خلقی بسیار از مرد و زن در اطراف عالم برانگیخت و بترسید از آن خدائی که بنام او از یکدیگر درخواست می‌کنید (۴-۱). موسی عرض کرد که خدایا خود را بمن آشکار بنما که تو را مشاهده کنم خدا در پاسخ او فرمود که مرا تا ابد نخواهی دید ولیکن در کوه بنگر اگر کوه بجای خود بر قرار تواند ماند تو نیز مرا خواهی دید پس آنگاه که نورِ تجلیِ خدا بر کوه تابش کرد کوه را متلاشی ساخت (۷-۱۴۳). اوست خدائی که همهٔ شما را از یکتن بیافرید و از او نیز جفتش را مقرر داشت (۷-۱۸۹). اکنون متذکر شو یوسف را که گفت ای پدر در عالم رویا دیدم که یازده ستاره و خورشید و ماه مرا سجده میکردند (۱۲-۴). خداست آن ذات پاکی که آسمانها را چنانکه مینگرید بیستون برافراشت آنگاه با کمال قدرت عرش را در خلقت بیاراست و خورشید و ماه را مسخر ارادهٔ خود ساخت که هر کدام در وقت خاص بگردش آیند امر عالم را با نظامی محکم و آیات قدرت را با دلائلی مفصل منظم ساخت باشد که شما بملاقات پروردگار خود یقین کنید (۱۳-۲). و اوست خدائی که بساط زمین را بگسترد و در آن کوهها بر افراشت و نهرها جاری ساخت هر گونه میوه‌ها پدید آورد همه چیز را جفت بیافرید و شب تار را بروز روشن بپوشانید همانا در این امور متفکران را دلائل روشنی بر قدرت آفریدگار است (۱۳-۳). و زمین را هم ما بگستردیم و در آن کوههای عظیم برنهادیم و از آن هر گیاه و هر نبات مناسب و موافق حکمت و عنایت برویانیدیم (۱۵-۱۹). و خدا به زنبور عسل وحی کرد که از کوهها و درختان و سقف‌های رفیع منزل گیرند (۱۶-۶۸). ذوالقرنین بمقرب رسید جایی که خورشید را چنین یافت که در چشمه آب تیره‌ای غروب می‌کند (۱۸-۸۶). و اینک عصای خود را بیفکن تا اژدها شده و بیکباره بساط سحر و ساحری اینان را فرو بلعد که کار اینان سحر و فسون بیش نیست و ساحر هرگز فیروزی نخواهد یافت (۲۰-۶۹). آیا کافران ندیدند که آسمانها و زمین بسته بود ما آنها را بشکافتیم و از آب هر چیزی را زنده گردانیدیم چرا باز بخدا ایمان نمیاورند (۲۱-۳۰). و اوست خدائی که شب و روز و خورشید و ماه را بقدرت کامل بیافرید که هر یک در مدار معینی سیر میکنند (۲۱-۳۳). ای مردمان خدا ترس و پرهیزکار باشید که زلزلهٔ روز قیامت بسیار حادثهٔ بزرگ و واقعه سختی خواهد بود (۲۲-۱). ای مردم اگر شما در روز قیامت و قدرت خدا بر بعث مردگان شک و ریبی دارید بدانید که ما شما را نخست از خاک آفریدیم آنگاه از نطفه آنگاه از خون بسته آنگاه از پاره گوشت تمام و ناتمام در این انتقال و تحولات قدرت را بر شما آشکار سازیم و از نطفه‌ها آنچه را مشیت ما تعلق گیرد در رحمها قرار دهیم تا بوقتی معین طفلی از رحم بیرون آریم تا زیست کرده و به حد بلوغ و کمال برسد و برخی از شما بمیرد و برخی بسن پیری و دوران ضعف و ناتوانی رسد تا آنجا که پس از دانش و هوش خرف شود و هیچ فهم نکند زمین را بنگری وقتی خشک بی گیاه باشد آنگاه باران بر آن فرو باریم تا سبز و خرم شود و نمّوِ کند و از هر نوع گیاه زیبا برویاند (۲۲-۵). آیا ندیدی که خدا ابر را از هر طرف براند تا بهم در پیوندد و باز و انبوه و متراکم سازد آنگاه بنگری قطرات باران از میان ابر فرو ریزد و نیز از جبال آسمان تگرگ فرو بارد که آن بهر که خدا خواهد اصابت کند و از هر که خواهد باز دارد و روشنی برق چنان بتابد که خواهد روشنی دیده‌ها را از بین ببرد (۲۴-۴۳). و خدا هر حیوان را از آب آفرید که بعضی بر شکم روند و برخی بر دو پا و برخی بر چهار پا حرکت کنند و خدا هر چه خواهد بیافریند که حق به قدرت کامله بر همه کار تواناست (۲۴-۴۵). آیا آن کیست جز که زمین را آرامگاه شما قرار داد و در آن نهرهای آب جاری کرد و کوهها بر افراشت و میان دو دریا حائل گردانید آیا با وجود خدای قادر یکتا خدائی هست لیکن اکثر مردم بر این حقیقت آگاه نیستند (۲۷-۶۱). خداست که شب را درون روز پنهان سازد و روز را درون پردهٔ شب و خورشید و ماه را مسخر کرده تا هر یک به مقدار معین و مدار خاصی میگردند او خدای آفریننده شماست که همه ملک هستی از اوست و بغیر او معبودانی را که بخدائی میخوانید در جهان دارای پوست و هستهٔ خرمائی نیستند (۳۵-۱۳). و نیز خورشید که بر مدار معین خود دائم بی هیچ اختلاف بگردش است برهان دیگر بر قدرت خدای دانای مقتدر است (۳۶-۳۸). نه خورشید را شاید که به ماه فرا رسد و نه شب بر روز سبقت گیرد و هر یک بر مدار معینی شناورند (۳۶-۴۰).
قرعه زدند و بنام یونس افتاد و از غرق شدگان گردید و ماهی دریا او را به کام فرو برد و مردمان هم ملامتش میکردند و اگر او به ستایش و تسبیح خدا نپرداختی تا قیامت در شکم ماهی زیست کردی (۳۷- از ۱۴۱ تا ۱۴۴). آنگاه نظم هفت آسمان را در دو روز استوار فرمود و در هر آسمانی بنظم امرش وحی فرمود و آسمان دنیا را به چراغهای رخشنده زیب و زیور دادیم این تقدیر خدای مقتدر دانا است (۴۱-۱۲). و زمین را بگستردیم و چه نیکو مهدی بگستردیم و از هر چیزی دو نوع بیافریدیم تا اگر متذکر حکمت خدا شوید (۵۱-۴۸ و ۴۹). آن ساعت نزدیک آمد و ماه آسمان شکفته شد (۵۴-۱).خدا آن کسی است که هفت آسمان را آفرید و مانند آن آسمانها از زمین خلق فرمود و امر نافذ خود را در بین هفت آسمان و زمین نازل کند تا بدانید که خدا بر هر چیز توانا و به احاطه علمی بر همه امور آگاه است (۶۵-۱۲). آن خدائی که هفت آسمان بلند را به طبقاتی منظم بیافرید و هیچ در نظم خلقت خدای رحمان بی نظمی و نقصان نخواهی یافت بارها بدیده عقل در نظام مستحکم افرینش بنگر تا هیچ سستی و خلل در آن توانی یافت (۶۷-۳). و ما آسمان دنیا را به چراغهای رخشان زیب و زیور دادیم و به تیر شهاب آن ستارگان شیاطین را راندیم و عذاب آتش فروزان بر آنها مهیا ساختیم (۶۷-۵). باز به یاد آر چون در صور یکبار بدمند و زمین و کوهها را برگیرند و یکمرتبه همه را یکبار بدمند (۶۹-۱۳ و ۱۴). و خدا شما را مانند نباتات از زمین برویانید (۷۱-۱۶). آیا ما زمین را مهد آسایش خلق نگردانیدیم و کوهها را عماد و نگهبان آن نساختیم (۷۸-۶ و ۷). آن خدائی که ادمی را از خون بسته آفرید (۹۶-۲).
No comments:
Post a Comment