رنگها

نژادهای دنیا بر اساس رنگ پوست به شش دسته تقسیم شده ا‌ند؛ سپید، سیاه، سرخ، زیتونی، زرد، و قهوه‌ای. البته تمام این رنگها به غیر از رنگ نخست را رنگین پوست مینامند، مانند اینکه بگویند که سپید رنگ نیست. در حقیقت از نظر علمی‌ آنچه رنگ نامیده نمی‌شود سیاه است، که طبق تعریف؛ سیاه عدم وجود رنگ است. چرا که این رنگ هر نوری را جذب می‌کند و چون از آن نوری منعکس نمی‌شود طیفی از نور بر نمیگردد که تشکیل رنگ بدهد. عامل اصلی‌ تغییر رنگ پوست ملنین نام دارد. ملنین با جذب تابش نور خورشید از پوست محافظت می‌کند. بر اساس مطالعه دیرین شناسان، حدود یک میلیون و نیم سال پیش به دلیل خشکسالی شدید جنگلها تبدیل به صحاری شدند و بشر اولیه (همینیدس) با از دست دادن موی بدن خود، بالاجبار پوستش در زیر تابش نور بیش از اندازه UV-B (تابش زیاد اشعه ماورأ بنفش) دریافت کرد. حدود پنج میلیون سال پیش زمانی‌ که انسان از شمپانزه منشعب شد، پوست بدن انسان سپید و در زیر انبوه مو مخفی‌ بود. بر اثر تعرق و تهویهٔ پوست، موی بدن کم کم ریزش کرد و پوست برای دفاع از خود به تیرگی گرائید. تیرگی پوست به رنگ پوست افریقائی تبارها در آمد و تا بیشتر از یک میلیون سال پیش این رنگِ قالبِ پوستِ انسان بود. بین هفتاد تا صد هزار سال پیش گروهی به سمت شمال که تابش آفتاب ملایم تر بود مهاجرت کرده، به منظور حفظ بدن در مقابل سرما پوشش و لباس را اختراع و در نتیجه پوست بدن آنها نیز به رنگ روشن تری تغییر پیدا کرد. این بود تاریخچه مختصری از رنگ پوست که امروزه (و از قرنها پیش) دلیلی‌ برای برتری نژادی شمرده میشود.

The Enigma of Capital

“The Enigma of Capital and the Crises of Capitalism” is the title of a book by David Harvey. This book explains the intricate nature of capital in relation to what has brought our economy down to the present situation. Chapters of the book are divided into phases of capitalism starting with a brief anatomy of the events of 2006 (disruption) with a series of charts and graphs. It reflects different aspects of the economy from wages and salaries to home ownership to debt bubble, for different time ranges and for several countries in comparison with the US. It continues to explain how the capital is assembled, how it goes to work and to market, and how it evolves. Then, it describes the geography of capitalism and how it destructs the environment, and finally it ends with “what is to be done and who is going to do it”.