طول عمر

خوشحال باش که امروز زندگی میکنی. پیش از انقلاب صنعتی  طول عمر بین 30 تا 40 سال بود. امروزه متوسط سن 72 سال است. گرچه این افزایش زمان زندگی در تمام دنیا صورت گرفته است ولی نه به یک نسبت. فردی که در موناکو زندگی میکند میتواند انتظار داشته باشد که 90 سالگی اش را جشن بگیرد ولی کسی که در کشورهای افریقایی  مثلا چاد  زندگی میکند به سختی ممکن است که زندگی پس از 50 سال را تجربه کند. با تمام ثروتی که کشور امریکا دارد و صرفا  به دلیل عدم تقسیم عادلانه این ثروت و تفاوت 

فاحشی که فقیر از نظر مادی با غنی دارد  متوسط سن همچنان زیر 79 سال است.

یکی از عواملی که تعیین کننده زمان است محل زندگی انسان است  که  البته این بیشتر به شانس بستگی دارد. عامل بسیار مهم دیگری که هیچگونه ربطی به تصمیم افراد ندارد  ولی شانس در ان موثر است  زنتیک میباشد. از مطالعات در این زمینه نتیجه گیری شده است که زن انسان 25 در صد مدت عمر را تعیین میکند. شاید بتوان در مورد طول عمر خوشبخت ترین انسان را زنی فرانسوی به نام جین کالمنت  دانست که در سال 1997 پس از 122 سال عمر فوت کرد. جالب اینکه او در سن 117 سالگی سیگار را ترک کرد   ولی عاملی که دانشمندان معتقدند که به او کمک کرد  خوردن یک لیوان شراب در روز بود. عده ای به سن ان زن شک کرده اند و عقیده دارند که دخترش پس از مرگ مادر  خود را به جای مادر جای زده بود تا وارث کلیه اموال او شود.  گرچه ان تعوری هیچگاه ثابت نشد ولی گزافه گویی سنتی قدیمی است.  حدود 98 در صد از سده ای های (کسانی که بیش از یک قرن عمر کرده اند) ویزه  یعنی اشخاصی که سنشان از سد سال به مراتب بیشتر است و ادعا میکنند که بیش از 115 سال عمر کرده اند  یا دروغ میگویند و یا به پیر فراموشی مبتلا هستند.

در کتب مذهبی مانند قران  ادم 930 سال عمر کرد. عمر نوح در فارسی ضرب المثل است  گرچه پدر بزرگ او متوسلاخ  979 سال عمر کرد.  البته چنین سنین عجیبی از لحاظ علمی قابل بررسی نیستند. گرچه در قرن هفدهم ریاضیدان انگلیسی رابرت هوک  ادعا کرد که در عهد عتیق کره زمین سریعتر میچرخیده است و کم کم در اثر تماس با جو  از سرعت ان کاسته شده است که البته دانشمندان امروز این ادعا را در پرونده مزخرفات بایگانی کرده اند.  در ضمن ناگفته نماند که متوسلاخ یک واحد اندازه گیری شامیانی نیز میباشد که ما  در ایران به ان غراده میگفتیم (به اندازه 8 بطری شراب جای میگیرد) تخمیراتی از جمله شراب و شامیانی (که نوعی شراب است) در ظروف بزرگتر بهتر پرورش می یابد.  بر اساس مطالعاتی که صورت گرفته  شراب قرمز به طول عمر کمک میکند و ان بدلیل ماده رزرواترول داخل ان میباشد.  شاید تغذیه راه بهتری برای افزایش طول عمر باشد. دانشمندان توانسته اند در ازمایشگاه طول عمر کرم را با افزایش ماده ای به غذای او تا 40 در صد با لا ببرند ولی عمر ساعتی و یا چند روزه یک کرم با عمر سالیان و یا قرنی انسان متفاوت است. همچنین جثه بزرگ داشتن بمخصوص برای پستانداران  بسیار پر اهمیت است. پستانداران کوچک اندام شاید بتوانند تا دو سال عمر کنند ولی نهنگ کمانسر میتواند تا بیش از 200 سال عمر کند. حیواناتی که در اعماق اقیانوس زندگی میکنند  میتوانند عمر حتی طولانی تری داشته باشند. در سال 2007 یک صدف دریایی که به ان کواهاگ  میگویند کشف شد که پس از ازمایش معلوم شد که ان صدف 507 سال عمر کرده بود که متاسفانه زمانی کشف شد که کشته شده بود. چون این صدف در زمان سلسله چینی مینگ متولد شده بود او را مینگ نامیدند.

نامگذاری موجودات زنده گرچه جنبه تصنعی دارد ولی گاهی حیاتی است  در قرن نوزدهم کارگرانی که درختان را می بریدند یه یک درخت 2200 ساله سکویا  برخورد کردند که البته بریدن این درخت عظیم و قدیمی منافع بسیاری عاید انها میکردند  ولی همینکه شنیدند ان درخت زنرال شرمن نامیده شده  از بریدن ان خود داری کردند. انها به احترام زنرال شرمن که قهرمان جنگلهای داخلی امریکا بود از کشتن این موجود اجتناب کردند.

بعضی از اسامی و القاب جان موجودی را نجات میدهند و بعضی مرگ را هشدار میدهند. به عنوان مثال ضایعات اتمی که روز به روز افزون تر از گذشته میشوند در محل هایی نگهداری میشوند که به ان ارامگاه یا مقبره میگویند. مردم باید از این ارامگاه ها ده ها هزار سال دور باشند تا از خطر بیماری در امان بمانند. چگونه میتوان نسلهای بعدی را از خطر چنین ضایعاتی برای هزاران سال اگاه کرد قابل درک نیست ؟ ایا باید در کتابخانه ها این مراکز یا ارامگاه ها را شناساند  یا خود این مراکز را با علامات مخصوصی مشخص کرد؟ قدیمی ترین کتابخانه دنیا کلیسای  سن کاترین  در سینای مصر است که از قرن ششم تا کنون فعال است. کاغذ پاپیروس عمر بسیاری دارد و نوشته روی ان سالهای متمادی باقی میماند. بعنوان نمونه مدارک کشتیرانی مربوط به ساختن اهرام مصر پس از 4600 سال هنوز هم باقی مانده اند. این اسناد البته تا سال 2013 کشف نشده بودند و شاید پاپیروس هم برای اگاهی ایندگان از ضایعات اتمی کافی نباشد. البته با خساراتی که به طبیعت وارد میاوریم طبیعتی که زندگی خودمان به ان بستگی دارد  جای شک است که تا زمانی که ضایعات اتمی خنثی میشوند موجود زنده ای روی این کره باقی مانده باشد.