آمریکا در حال فروپاشی است. اولویت های ملی ما نیاز مبرمی به تجدید ساختار دارند

 توسط جان و نیشا وایت‌هد

 دوم اکتبر ۲۰۲۴

 ا"شما به هواشناس نیاز ندارید تا بدانید باد از کدام طرف می وزد."ا- باب دیلن

  یک لوله اصلی آب هر دو دقیقه در جایی در ایالات متحده شکسته می شود و در نتیجه منابع آب آشامیدنی آلوده می شوند. یکی از سه پل در ایالات متحده نیاز به تعمیر دارد و صدها میلیون مسافر را به خطر می اندازد. بیش از چهل و دو هزار پل در سراسر کشور که روزانه حدود یکصد و شصت و هفت میلیون وسیله نقلیه را حمل می کنند، در حال خراب شدن هستند. ا

تخمین زده می‌شود که بین سال‌های ۲۰۲۴-۲۰۲۸، سیصد میلیون نفر در سراسر ایالات متحده با قطعی برق مواجه شوند که عمدتاً به دلیل خرابی‌های گسترده شبکه برق است. ا

جای تعجب نیست که زیرساخت های ایالات متحده نمره "سی‌" -یعنی‌ درجهٔ سوم- را دریافت کردند. ا

آمریکا در حال فروپاشی است. ا

 فروریختن پل ها، کمانش جاده ها، گرم شدن بیش از حد راه آهن، خطوط برق فرسوده، خطوط آب آلوده، حمل و نقل عمومی قدیمی، شبکه های برق مازاد بر قدرت کشش آنها، بنادر و آبراه های قدیمی، تونل ها و بزرگراه های ناامن، و دارایی های نادر یا ناکافی مخابراتی همه از نشانه های رایج راه های ارتباطی آمریکا هستند. ا

 اگر کشور با وجود صدها میلیون دلار که مالیات دهندگان برای جبران مشکلات زیرساختی کشور متعهد شده اند، برای مقابله با بلایای اقلیمی مانند سیل، طوفان، آتش سوزی، و خشکسالی به طرز تاسف باری آماده نیست، به این دلیل است که سیاستمداران در سراسر طیف سیاسی وظایف خود را آنچنان که وظیفه‌شان است انجام نداده‌ا‌ند.ا

ویرانی ایجاد شده توسط طوفان هلن این شکست دولت را در اولویت دادن به نیازهای مردم آمریکا به طرز دردناکی آشکار می کند. تمام شهرها زیر آب هستند. جاده ها فرو ریخته یا غیر قابل عبور هستند. آب آشامیدنی کمیاب است. بیش از یک و نیم میلیون خانوار هنوز بدون برق هستند. ا

بدیهی است که اولویت های ملی ما نیاز به بررسی مجدد دارند.ا

در حالی که سیاستمداران با دلارهای مالیاتی ما بازی‌های حزبی انجام می‌دهند، زیرساخت‌های حیاتی کشور - هم پایه‌های فیزیکی و هم پایه‌های مجازی آزادی‌های ما - همچنان نادیده گرفته می‌شوند و به نفع بودجه‌های نظامی بزرگ و متورم در جنگ‌های بی‌پایان خارج از کشور ناپدید می‌شوند. کمک‌های خارجی برای تقویت زیرساخت‌ها و دفاع نظامی متحدان بین‌المللی، و هر گونه هزینه‌های پیوندی و همکاری‌های ارتشی از بین میروند.ا

وقتی همه چیز گفته شد و به پایان رسید، حواس‌پرتی‌های متظاهرانه و تئاتر سیاسی حیله‌گرانه که به منظور منحرف نگه‌داشتن آمریکایی‌ها از تجاوزات مداوم دولت به آزادی‌ها، با وجود بعضی‌‌ سیاست‌های منحرف و فریب دهندهٔ دولت برای سرگرم نگاه‌داشتن ملت به تجاوزاتی که به آزادی‌های این ملت میشود، هیچ چیزی به ارزش‌های طبقهٔ متوسط آمریکائی اضافه نمی‌کند. ا

وقت آن رسیده است که آنچه را که در این کشور خراب شده است اصلاح کنیم. ا

برای شروع، ما نیاز به بازنگری اساسی در زیرساخت های کشور داریم. ا

به گفته مجله تایم "در سرتاسر کشور، میلیون ها آمریکایی به خدمات اینترنتی برادبند دسترسی ندارند یا قادر به پرداخت هزینهٔ آن نیستند. بیش از دو میلیون نفر بدون آب جاری یا لوله کشی اولیه زندگی می کنند. زمانی‌ طولانی‌ است که مردم آمریکا دچار مشکلات عدیده‌ای شده‌ا‌ند و اجبار دارند که بدون توجه به این کاستی‌ها به زندگی‌ روزمره خود ادامه دهند."ا

به عبارت دیگر، سیاستمدارانی که با نوای اُلیگارش‌ها خوش رقصی می‌کنند، انگیزه ای برای انجام کاری در مورد زیرساخت های شکست خورده ما ندارند، زیرا چیزی از آن عایدشان نمی شود: نه رای، نه پول، نه قدرت.ا

این بدین معنا نیست که کدام‌یک از  جمهوری خواهان یا دموکرات ها در این مورد سیاست برتری دارند.ا

در واقع، اولویت‌های هر دو طرف به طرز نگران‌کننده‌ای یکسان است: هر دو طرف از جنگ بی‌پایان حمایت می‌کنند، درگیر هزینه‌های خارج از کنترل می‌شوند، حقوق اساسی شهروندان را نادیده می‌گیرند، به حاکمیت قانون احترام نمی‌گذارند، توسط تجارت بزرگ خریداری می‌شوند، همواره در پی قدرت‌گیری بیشتری هستند، و سابقه طولانی در گسترش دولت و کاهش آزادی دارند.ا

این درباره مصیبت مردم آمریکاست که همچنان با آنها دائما مانند یک طبقه فرودست رفتار می شود.ا

 هرکسی که معتقد است این انتخابات ریاست جمهوری تغییری واقعی در نحوه تجارت دولت آمریکا ایجاد خواهد کرد، یا به طرز باورنکردنی ساده لوح است، یا به طرز تاسف باری نا‌آگاه، یا از این واقعیت غافل است که همانطور که یک مطالعه عمیق دانشگاه پرینستون نشان می دهد، ما اکنون در الیگارشی زندگی می‌کنیم که "از ثروتمندان، توسط ثروتمندان و برای ثروتمندان" است. ا

زمانی که کشوری نزدیک به ده میلیارد دلار برای انتخاب شخصی‌، که بیشتر مانند جلال و جبروت یک پادشاه و یک ملکه است، خرج می‌کند که وارد کاخ سفید شود، در حالی که سی‌ و هشت میلیون نفر از مردم آن کشوردر فقر زندگی می کنند و نزدیک به هفت میلیون آمریکایی بیکار هستند، و بیش از ششصد هزار آمریکایی بی خانمان هستند؛ این کشوری است که اولویت‌های آن با نیازهای مردمش مطابقت ندارد. ا

بازنگری زیرساخت‌های کشور به مقدار قابل توجهی پول نیاز دارد، که تا زمانی که دولت ایالات متحده به تامین مالی مجتمع صنایع نظامی و اشتهای هولناک آن برای جنگ‌های بی‌پایان ادامه دهد، این اتفاق نخواهد افتاد. ا

جیمز مدیسون درست می‌گفت: "هیچ ملتی نمی‌تواند آزادی خود را در میان جنگ‌های مداوم حفظ کند." همانطور که مدیسون توضیح داد:ا

 ا"از بین تمام دشمنان آزادی مردم، شاید جنگ ترسناک‌تر از بقیه باشد، زیرا جنگ، میکروب هر یک از دیگری را در بر می گیرد و رشد می دهد. جنگ اولیای همهٔ ارتش هاست؛ زیرا جنگ عامل ازدیاد بدهی و مالیات میشود،... ، که اینها ابزار‌های شناخته شده‌ای هستند که می‌توانند عدهٔ کثیری را تحت انقیاد تعداد محدودی قرار دهند." ا

ما این بازی را جلوی چشمان خود می بینیم. ا

دولت اقتصاد را بی‌ثبات می‌کند، زیرساخت‌های ملی را از طریق بی‌توجهی و کمبود منابع نابود می‌کند، و دلارهای مالیات‌دهندگان را با جنگ‌های بی‌پایان، حملات هواپیماهای بدون سرنشین و تلفات فزاینده‌اش به دیه تبدیل می‌کند. ا

امپراتوری آمریکا به نقطه شکست نزدیک می شود. ا

این دقیقاً همان سناریویی است که رئیس جمهور آیزنهاور به شهروندان هشدار داد که اجازه ندهند که یک ماشین جنگی به ‌نام سود، محور آزادی ها یا فرآیندهای دموکراتیک ما را به خطر بیندازد. آیزنهاور، که در طول جنگ جهانی دوم به عنوان فرمانده عالی نیروهای متفقین در اروپا خدمت می کرد، از ظهور ماشین جنگی سود محور، که برای تداوم خود باید به جنگ ادامه دهد، نگران بود. ا

با این حال، همانطور که آیزنهاور تشخیص داده بود، عواقب اجازه دادن به مجتمع نظامی-صنعتی برای به راه انداختن جنگ، پایان دادن به منابع ما و دیکته کردن اولویت های ملی ما، بسیار شدید است: ا

ا"هر تفنگی که ساخته می‌شود، هر کشتی جنگی پرتاب شده، هر موشکی که شلیک می‌شود، در معنای نهایی، دزدی از کسانی است که گرسنه هستند و سیر نمی‌شوند، کسانی که از سرما می‌لرزند، ولی‌ لباسی برای پوشیدن ندارند. این دنیای مسلح فقط پول خرج نمی‌کند. عرق کارگرانش، نبوغ دانشمندانش، امیدهای فرزندانش را خرج می‌کند. هزینه یک بمب افکن سنگین مدرن این است: یک مدرسه آجری مدرن در بیش از سی‌ شهر. این دو نیروگاه برق است که هر یک به یک شهر شصت هزار نفری خدمات رسانی می‌کنند. این دو بیمارستان خوب و مجهز است. حدود پنجاه مایل بزرگراه بتنی است. ما هزینه یک جنگنده را با نیم میلیون بوشل گندم می پردازیم. ما هزینه یک ناوشکن را با خانه های جدید می پردازیم که می توانست بیش از هشت هزار نفر را در خود جای دهد. تکرار می‌کنم این بهترین راه زندگی است که می‌توان در مسیری که دنیا در پیش گرفته است یافت. این اصلاً به معنای واقعی یک روش زندگی نیست. در زیر ابر جنگ تهدیدآمیز، این بشریت است که از صلیب آهنین آویزان شده است."ا

ما به هشدار آیزنهاور توجه نکردیم.ا

ادغام غیرقانونی صنعت تسلیحات و دولتی که آیزنهاور نسبت به آن هشدار داد، امروزه شاید این بزرگترین تهدید برای کشورمان باشد. ا

همانطور که در کتاب خود در میدان نبرد آمریکا: جنگ علیه مردم آمریکا و همتای داستانی آن در خاطرات اریک بلر روشن می‌کنم، این گونه است که استبداد بالا می‌گیرد و آزادی سقوط می‌کند. ا

اگر می‌خواهیم به بازگرداندن پایه‌های ساختاری و آزادی این ملت امید داشته باشیم، باید با مرتب کردن اولویت‌هایمان شروع کنیم، و این به معنای تمرکز کردن بر آن چیزی است که جنبهٔ حیاتی دارد: حمایت از منشور حقوق آسیب‌دیده‌گان، و سرمایه‌گذاری در میهن خود آمریکا. ا