در مورد اختلاف نژادی در امریکا

From: Discover Magazine  July/ August 2021 (Page 42)

یکی از روشنگریهای همه گیر کرونا اختلاف نژادی بومی شده در سیستم پزشکی این کشور بود. به عنوان نمونه، یک سازمان حرفه ای پزشکی کشف کرد که در ایالت لوئیزیانا که از هر سه نفر یک نفر سیاه پوست است، از هر چهار بیمار کرونائی ، سه نفر آنها سیاه پوست بودند. واگیری و مرگ از طریق کرونا، بر طبق آمار گرفته شده از ۳۰۰ بیمارستان در ۲۱ ایالات در مناطق مختلف کشور، بین رنگین پوستان (سیاه، زرد، و لاتین) دو تا چهار برابر سپید پوستان بوده است

در پشت این آمارگیری وحشتناک، داستانهای هزاران انسانی است که ممکن بود با تسهیلات پزشکی بهتر از خطر این بیماری نجات یابند، که نیافتند. در یک ویدئو، پزشک سیاهپوستی به نام سوزان مور، توضیح میدهد که چگونه دکترها تنگی نفس او را نادیده میگرفتند. او میگوید: "و به این طریق است که خیلی از سیاهپوستان میمیرند." و پیش بینی او درست از آب درآمد، چرا که خود نیز از این بیماری جان سالم به در نبرد. چنین تراژدی هایی در این کشور فراوان یافت میشوند، که احتیاج به تغییر اساسی خارج از این بیماری همه گیر را دو چندان میکند.

محله های رنگین پوستان در خط نخست این بیماری قرار دارند، چرا که آنها عموما در محله های پر جمیعت و پر تراکم زندگی میکنند. این اشخاص همچنین از کارکنان ضروری هستند، و مساله زمانی بغرنج میشود که آنها دچار همه گیر میشوند. تانیا پوتیات که یک کارگر اجتماعی در دانشگاه کارولینای شمالی است، معتقد است که بسیاری از این افراد آگاهانه نژاد پرست نیستند. مطالعات بیشماری نشانگر آن هستند که اشخاص بدون آنکه آگاه باشند رفتارشان با رنگین پوستان متفاوت است، چنانکه دکترها تنگی نفس مور نامبرده را نادیده میگرفتند. حتی تاکتیکهای مفید، مانند "جلوگیری از شیوع این بیماری" میتواند ناآگاهانه به زیان رنگین پوستان خاتمه یابد. به عنوان نمونه، تست کردن کرنا در ماشین، که مردم با ماشینشان به محل تست میرفتند و بدون آنکه پیاده شوند از آنها آزمایش به عمل میامد، برای کسانی که ماشین ندارند هیچ فایده ای ندارد. پوتیات میگوید: "کارکنان ممکن است به خود بگویند که من با همه به یک نواخت رفتار میکنم. ولی احتیاجات همه مشابه یکدیگر نیست."

برای حل این معضل، کارکنان پزشکی و سیاستمداران به تمهیدات جدیدی دست میزنند. انجمن پزشکی ماساچوست که ۲۵،۰۰۰ عضو دکتر و دانشجو دارد، در اواخر سال ۲۰۲۰ قطعنامه ای را گذارند که بر اساس آن در مناطق متراکم از رنگین پوستان، کارکنان پزشکی روابط خاصی را با مردم آن مناطق به وجود بیاورند که با فرهنگ آن مناطق سازگار باشد. یکی از نمایندگان کنگره به نام ایانا پرسلی طرحی را معرفی کرد که بر اساس آن بودجه ای برای آموزش و برقراری سیستمی در درمانگاهها تخصیص داده میشود که از این طریق بتوان در ساختار نژاد پرستی در بنگاههای پزشکی پژوهش کرد، تا آنجا که سازمانی در کل سیستم پزشکی امریکا در این مورد ایجاد شود. مسوول قسمت درمانی سازمان "امید"، کانیان، میگوید: "سیاستمداران بایستی بودجه بیشتری به سازمانهای درمانی فدرال و محلی اختصاص دهند." این سازمانها با واکسیناسیون بیشتر میتوانند به محله هایی که کمتر از این امکانات برخوردار بوده اند کمک شایانی بکنند.

سازمانهای نامبرده میتوانند توجه خاصی به مناطقی که کمتر مورد توجه بوده اند نموده، و خدمات منطقه ای را گسترش دهند. مایکل گیساندی، دکتر داروهای ضروری در ستانفورد میگوید: "ما باید تکنیسین های بیشماری از رنگین پوستان را تربیت کنیم که بتوانند در محله های رنگین پوستان شرایط آنها را درک کنند و بر اساس آن عمل کنند." در این راه، سفری طولانی برای حل این معضل در پیش است، ولی به نظر میرسد که کرونا ما را به جهت درستی هول داد.