این روزها نگرش های مختلفی در رابطه با تحریم اقتصادی دولت ایران است. عدّه‌ای معتقد هستند که این تحریمات باعث میشود که دولت در مورد انرژی هسته‌ای کوتاه بیاید. عدهٔ دیگری بر این اعتقاد هستند که رژیم حکومتی از این تحریمات آسیبی نمیبیند چون مشکلات بوجود آمده از تحریمات را به مردم منتقل می‌کند. گروهی از این هم فراتر میروند و از حملهٔ نظامی به ایران پشتیبانی میکنند. گروه مخالف تحریم اقتصادی و جنگ، چاره را فقط در فشارهای سیاسی دولتهای غربی بر ایران میبینند. این گروه، دولتهای غربی را از هر گونه مذاکره بر سر مسائل اتمی با ایران منع، و خواستار فشارهای سیاسی سازمان ملل بر ایران روی مساله حقوق بشر هستند. برای بررسی این سه نگرش لازم است که به سوالات زیر پاسخ داد
چرا جلوگیری از ایران برای حصول به انرژی اتمی برای کشورهای غربی اهمیت دارد؟
چرا سازمان ملل دولت ایران را برای نقض حقوق بشر تحت فشار نمیگذارد؟
چه کسی از تحریم اقتصادی ایران سود میبرد و چه کسی ضرر می‌کند؟
حملهٔ اسرائیل به ایران و منهدم کردن تاسیسات اتمی چه عواقبی به بار میاورد؟
آیا جنبش سبز ایران یک جنبش ملی است، یا غائله ایست که مثل جنبشهای قبلی دانشجوئی، کارگری، و آزادی جنسی، دولت میتواند با خشونت و قتل عامهای متعدد این جنبشها را بخواباند؟
برای مطالعهٔ یک پدیده، باید ماهیت آن پدیده را شکافت و آنرا تجزیه و تحلیل کرد، سپس باید به جنبه‌های تاریخی آن نگاه کرد، و بالاخره به تاثیر پذیری و تاثیر گذاری آن پدیده پرداخت تا آیندهٔ آن پدیده به بهترین نحو ممکن پیش بینی شود. در این صورت، باید نخست انرژی اتمی را تجزیه و تحلیل کرد و اهمیت آنرا برای دولت ایران و کشورهای غربی در این رابطه بررسی کرد. با حوادثی که در سالهای اخیر در “تری مایلز آیلند” و “چرنوبول” پیش آمده است، اکثر مردم صلح دوست جهان از استفاده از انرژی اتمی برای جبران کمبود انرژی انتقاد کرده و خواستار از بین بردن تاسیسات موجود هستند. تاسیسات اتمی نظامی که بدون هیچگونه تردیدی مورد نفرت اکثرجهانیان است. در اینکه رژیم ایران صرفا خواستار نیروی اتمی برای گسترش قدرت نظامی خود است هیچگونه تردیدی نیست. و در اینکه داشتن نیروی اتمی برای یک کشور مسئله‌ای کاملا ملی است و ربطی به آمریکا (تنها کشوری که از نیروی اتمی برای منظور نظامی استفاده کرد) و یا سایر کشورها ندارد توضیح زیادی لازم نیست. دولت آمریکا در زمان شاه برای دستیابی ایران به انرژی اتمی به ایران کمک میکرد. اکنون با آن مخالف است و آنرا به عنوان حربه‌ای برای به زیر سلطه کشیدن دولت ایران قرار داده است. این جنگ زرگری البته افکار را از وقایعی که در ایران می‌گذرد و جنبشی که در جریان است منحرف، و خبرهائی را که از ایران در مورد جنبش می‌رسد تحت‌الشعاع قرار میدهد. در اینکه ملاها حاضر هستند که به هر چیز تن دهند و در قدرت بمانند شکی نیست. گر چه سیاستهای آنها کاملا مورد پسند کشورهای غربی است، ولی اینکه حاضر نیستند علنا مثل سایر کشورهای منطقه خود را در اختیار آمریکا قرار دهند، به این کش و قوس دامن میزند. البته آمریکا هم میداند که ملاها اگر هستی خود را در دست دولتهای غربی ببینند، به آنها پناه خواهند آورد. تاریخ سی و یک ساله جمهوری اسلامی نشان میدهد که نه ایران و نه اسلام برای آنها به اندازهٔ قدرت اهمیت داشته است. شعار “مرگ بر آمریکا” برای پشتیبانی درصد بسیار کمی از جامعه که به دلیل عدم دانش به رژیم اعتقاد دارند، تا زمانی که به کنترل قدرت ملاها ضربه‌ای نزند، حفظ میشود. اگر ملاها مجبور شوند که از ترس و انزوا به غرب پناه بیاورند، شعار “مرگ بر آمریکا” هم مثل میگو از نظر اسلامی استحاله میشود! بنا بر این، مسالهٔ انرژی اتمی فقط برای مخدوش کردن مسائل دیگر در صدر قرار دارد. آمریکا تا زمانی که دولت ایران افسار انقیاد را علنا به گردن بیندازند به این تهدیدات (حمله اسرائیل) و کمک به مخالفین (فقط در حد پول دادن به تلویزیون های ایرانی در لوس انجلس) ادامه خواهد داد. دولت ایران بوسیلهٔ مترسک احمدی نژاد شکلک در میاورد و هر موقع خواسته‌ای داشت گروگان می‌گیرد
پیدایش سازمان ملل برای حفظ منافع کشورهای غربی و ثروتمند (کسانی که بودجه سازمان را تامین میکنند) بوده و هست. اجرای هر گونه حقوق بشر در ایران و پیاده کردن پیش پا افتاده ترین فرم دمکراسی در ایران، کشورهای ارتجاعی منطقه را به خطر میاندازد. سواد بزرگترین دشمن استبداد است. با روشنگری در ایران و زیر سایه آزادی مطبوعات، جنبش های مختلفی در تمام منطقه به درستی پا خواهد گرفت. کشورهای غربی تا در قدرت دارند اجازه چنین آزادی را در ایران نخواهند داد، و جمهوری اسلامی بهترین وسیله است برای خفقان. از آن طرف، هر جنبشی در ایران توسط دولت و به بهانه جاسوسی یا همکاری با نیروهای خارجی تار و مار میشود. در این صورت هر گونه دخالت مستقیمی در ایران بهانه های بهتری به دست دولت برای سرکوب خواهد داد. کشور های غربی میتوانند به دلیل اعدامها و کشتار سفاکانه دولت از مردم ایران روابط سیاسی خود را با ایران قطع کنند. ولی این با هدفی که گفته شد مغایر است
تحریم اقتصادی به نفع رژیم و دولتهای خارجی، و به ضرر مردم است. رژیم اسلامی از تحریمات پیراهن عثمان درست کرده و مردم را تحت فشار بیشتری قرار میدهد. تورم افسار گسیخته که با توجه به سیاست های نا بخردانه دولت هیچوقت رام نخواهد شد، با اتکا به تحریمات توجیه میشوند. آنچه از پول مملکت تا به حال تاراج نشده بود، برای رفع احتیاج خودشان در بازارهای سیاه خرج خواهد شد. دولتهای غربی از اینکه دولت ایران را تنبیه میکنند رضایت خواهند داشت، گر چه خود به خوبی بر این واقف هستند که تا کنون تحریم اقتصادی هیچ دیکتاتوری را تنبیه نکرده است. مردم ایران طبق معمول تحت فشار اقتصادی شدیدتر قرار خواهند گرفت و بنیه انقلابی و روحیه مبارزه را به دلیل در تکاپوی معاش بودن از دست خواهند داد. با توجه به اینکه دولت ایران تا استخوان فاسد است، هر معامله‌ای مقدار زیادی رشوه و حق و حساب به جیب دست اندر کاران میریزد. قطع رابطه اقتصادی کالای تزئینی میتواند این افراد طماع را تکان دهد. ولی غرب نمی‌تواند از معاوضه نفت با کالای بنجل خود چشم بپوشد، و تحریم اقتصادی یک عمل نمایشی است، که ممکن است فقط ارزاق عمومی مردم را در بر گیرد
دولت اسرائیل به بهانه اینکه ملای اتمی خطرناک است قصد حمله به ایران را دارد. ناگفته نماند که خود دولت اسرائیل به اندازهٔ ملاها برای صلح جهانی خطرناک است. دلیل تلاش اسرائیل برای حمله به ایران این است که یک جنگ تمام عیار در خاور میانه به هدفهای توسعه طلبانه اسرائیل کمک می‌کند.سلاحهائی که در آمریکا ساخته میشوند نخست به اسرائیل میروند. در این صورت اسرائیل مطمئن است که در هر جنگی در منطقه پیروز خواهد شد. این را هم میداند که حمله به ایران از طرف دولت وحشی و جنگ طلب ایران بی جواب نخواهد ماند. چون جنگ به قول امام خمینی برکت میاورد (!) جمهوری اسلامی هم از حمله اسرائیل زیاد نگران نیست. در حقیقت چون رژیم ایران در گردابی قرار گرفته است که راه خروج از آن تقریبا غیر ممکن است، حمله اسرائیل توجه مردم را ممکن است معطوف مسائل دیگری بکند. به این دلیل احمدی نژاد به نیو یورک میرود و کشورهای دیگر را تحریک می‌کند. همه ایرانیان باید فجایعی را که آمریکا و متفقینش در عراق و افغانستان ببار آورده‌اند ببینند، تا آنها که امید حمله اسرائیل به ایران را دارند به فاجعه کشور تحت اشغال بیگانه پی ببرند. یک تهیه کننده بی بی سی به نام آدام کرتیس چند فیلم در مورد برنامه‌های “نئوکانها” در آمریکا ساخته است که بسیار آموزنده هستند. یکی از آنها را با نام “توان کابوس” می‌توان در تارنمای زیر مشاهده کرد
فیلم دیگری تحت عنوان “زیتگیست” با نمایش فساد دینی شروع میشود و دلائل حمله به عراق و تجاوز سبعانهٔ سربازان آمریکای و انگلیسی را نشان میدهد. این فیلم را میشود در تارنمای زیر مشاهده کرد
فیلم دیگری تحت عنوان “زیتگیست” با نمایش فساد دینی شروع میشود و دلائل حمله به عراق و تجاوز سبعانهٔ سربازان آمریکای و انگلیسی را نشان میدهد. این فیلم را میشود در تارنمای زیر مشاهده کرد
انقلاب ۵۷ یکی از خونبارترین جنبش های ایران بود. اکثر افرادی که جان خود را در این انقلاب از دست دادند بعد از پیروزی انقلاب کشته شدند! کشتارها با انتقام شروع و با تصفیه نیروهای مخالف ادامه پیدا کرد، که هنوز هم ادامه دارد. مجاهدین، تنها سازمانی که بطور سازمان یافته با جمهوری اسلامی مبارزه مسلحانه کرد، با بمب گذاری و کشتار رهبران رژیم، درندگی نظام را آزمایش کرد و در این آزمایش شکست خورد. اعدامهای بی وقفه و گاهی بدون هیچ گونه مدرکی، مثل اعدام های هفته قبل، رژیم را به آخرین درجه اضمحلال و دفاع وحشیانه کشانده است. رژیم به بن بست رسیده است و مثل حیوانی که در گوشهٔ دیوار محاصره شده، برای دفاع بدون هدف چنگ میزند. با چنین دولت دد منشی نمی‌توان جنگ مسلحانه کرد، که چنان که گفته شد این از اول انقلاب توسط مجاهدین آزمایش شده است. بهترین حرکت، در حال حاضر، مبارزه صلح‌جویانه است. دلیل پیروزی جنبش سبز تاکتیک هوشیارانه آن است. جنبش سبز حرکتی بود که جهانیان را به تعجب انداخت. چنین جنبشی اگر چه طولانی خواهد بود و شهدای بسیاری باقی خواهد گذاشت، ولی در نهایت پیروز خواهد شد. برای مشاهده عکس‌العمل متفکرین جهان به این جنبش، مصاحبه های حمید دبّاشی را با استفن کینزر و کرنل وست در تارنمای زیر ببینید
